Tragedy in the Commons: Former Members of Parliament Speak Out About Canada's Failing Democracy

در تراژدی در عوام، آلیسون لوت و مایکل مک میلان، بنیانگذاران اندیشکده غیرحزبی سامارا، از هشتاد مصاحبه خروج شگفت انگیز با اعضای سابق پارلمان از سراسر طیف سیاسی استفاده می کنند. مشاهدات غافلگیرکننده ای در مورد اعمال سیاست در کانادا کشف می کند.
 
اگرچه کانادا در صدر رده‌بندی بین‌المللی دموکراسی‌ها قرار دارد، خود کانادایی‌ها به طور فزاینده‌ای سیاست را راهی برای حل مشکلات جامعه نمی‌دانند. نگرانی جزیی. در اخبار، آن‌ها شاهد حضور بزرگ در مجلس عوام و نمایندگانی هستند که برنامه‌هایی را دنبال می‌کنند که همیشه برای افرادی که آنها را انتخاب کرده‌اند منطقی نیست.
 
اما مقامات منتخب در مورد نحوه عملکرد این کشور بسیار متنوع امروز و چگونگی پیشرفت آن در آینده، انتخاب های مهمی انجام می دهند. آنها میلیاردها دلار بودجه عمومی را هدایت می کنند و قوانینی را تدوین می کنند که به کانادا اجازه می دهد در سطح بین المللی پیشتاز باشد. حتی با وجود این همه خطر، شهروندان -رای دهندگان- در حال رویگردانی هستند. چگونه یکی از کارآمدترین دموکراسی های جهان تا این حد اشتباه پیش رفت؟
 
در تراژدی در عوام، نمایندگان مجلس تقریباً تصادفی به حرفه سیاسی خود رسیدند. تعداد کمی می گویند که آرزوی حضور در سیاست را داشتند قبل از اینکه این اتفاق برایشان بیفتد. علاوه بر این، تقریباً بدون ناکامی، هر نماینده نفوذ فوق‌العاده حزب سیاسی خود را توصیف می‌کند: از دستکاری در روند نامزدی گرفته تا رأی‌گیری اجباری در مجلس و کمیته‌ها، دست نامرئی حزب بر همه جنبه‌های وجودی نماینده حاکم است.
 
لوت و مک میلان می پرسند: فقط ما می خواهیم که اعضای پارلمان چه کار کنند؟ به چه کسی پاسخگو هستند؟ و آیا احزاب باید با قدرت عظیمی که با چنین نظارت اندک یا مشارکت شهروندان در اختیار دارند، مورد اعتماد قرار گیرند؟
 
با دسترسی بی‌سابقه‌ای به دیدگاه و تجربه رهبران عمومی کانادا، تراژدی در عوام با ارائه راه‌حل‌هایی برای بهبود شیوه عملکرد سیاست در کانادا، و اینکه چگونه همه کانادایی‌ها می‌توانند دوباره به یک کشور روحیه بخشند، به پایان می‌رسد. دموکراسی که راه خود، هدف خود و حمایت عمومی را که قرار است به آن خدمت کند گم کرده است.

In Tragedy in the Commons, Alison Loat and Michael MacMillan, founders of the non-partisan think tank Samara, draw on an astonishing eighty exit interviews with former Members of Parliament from across the political spectrum to unearth surprising observations about the practice of politics in Canada.
 
Though Canada is at the top of international rankings of democracies, Canadians themselves increasingly don’t see politics as a way to solve society’s problems. Small wonder. In the news, they see grandstanding in the House of Commons and MPs pursuing agendas that don’t always make sense to the people who elected them.
 
But elected officials make critical choices about how this wildly diverse country functions today and how it will thrive in the future. They direct billions of dollars in public funding and craft the laws that have allowed Canada to lead the way internationally. Even with so much at stake, citizens—voters—are turning away. How did one of the world’s most functional democracies go so very wrong?
 
In Tragedy in the Commons, MPs describe arriving at their political careers almost by accident; few say they aspired to be in politics before it “happened” to them. In addition, almost without fail, each MP describes the tremendous influence of their political party: from the manipulation of the nomination process to enforced voting in the House and in committees, the unseen hand of the party dominates every aspect of the MP’s existence.
 
Loat and MacMillan ask: Just what do we want Members of Parliament to be doing? To whom are they accountable? And should parties be trusted with the enormous power they wield with such little oversight or citizen involvement?
 
With unprecedented access to the perspective and experience of Canada’s public leaders, Tragedy in the Commons concludes by offering solutions for improving the way politics works in Canada, and how all Canadians can reinvigorate a democracy that has lost its way, its purpose and the support of the public it is meant to serve.