Tracking the Neolithic House in Europe: Sedentism, Architecture and Practice

دوره نوسنگی عمدتاً به دلیل تغییر جوامع شکارچی-گردآورنده به کشاورزی، اهلی‌سازی و کم تحرکی مورد توجه قرار گرفته است. این تغییر در گذشته توسط باستان شناسان با مشاهده حرکات گیاهان، حیوانات و افراد مورد مطالعه قرار گرفته است. اما با نگاهی به معماری داخلی آن زمان مورد بررسی قرار نگرفته است. خانه‌های نوسنگی در کنار ردیابی حرکت بی‌تحرکی، می‌توانند سرآغاز هویت فرهنگی، بازنمایی گروهی را از طریق ساخت و تزئین این سازه‌ها به محققان نشان دهند. علاوه بر این، با حرکت کشاورزی به سمت غرب و شمال در این عصر، معماری و فرهنگ مادی این تغییر و اهمیت آن را نشان می دهد. فصل‌ها به‌صورت زمانی مرتب شده‌اند تا نویسندگان بتوانند تفاوت‌ها و شباهت‌های منطقه خود را با همسایگان بیان کنند. برای اطمینان از تداوم، نویسندگان فصل ها را حول ملاحظات زیر تنظیم کرده اند: مصالح ساختمانی و ویژگی های معماری. چگونه خانه‌ها تسهیل می‌شوند یا دائمی

The Neolithic period is noted primarily for the change from hunter-gatherer societies to agriculture, domestication and sedentism. This change has been studied in the past by archaeologists observing the movements of plants, animals and people. But has not been examined by looking at the domestic architecture of the time. Along with tracking the movement of sedentism, Neolithic houses are also able to show researchers the beginnings of cultural identity, group representation through the construction and decoration of these structures. Additionally as agriculture moved west and north in this era, the architecture and material culture shows this change and its significance. Chapters are arranged chronologically so that authors can address differences and similarities of their region to neighboring ones. To ensure continuity, authors have framed the chapters around the following considerations: construction materials and architectural characteristics; how houses facilitated or perpetua