Trace Elements in Environmental History: Proceedings of the Symposium held from June 24th to 26th, 1987, at Gottingen

این کتاب شامل مشارکت‌های یک سمپوزیوم اروپایی درباره "عناصر ردیابی در تاریخ محیط زیست" است که از 24 تا 26 ژوئن در GCittingen، FRG برگزار شد. این کنفرانس توسط موسسه مردم شناسی دانشگاه گئورگ آگوست در جی سیتینگن سازماندهی شد. در نگاه اول، ممکن است تعجب آور باشد که سازمان دهندگان آنتروپولو هستند. اما این نتیجه تغییر پارادایمی است که انسان شناسی ماقبل تاریخ در آن زمان با آن مواجه است. برای دهه‌ها، توسعه جمعیت و فرآیندهای جمعیتی در گذشته از نظر مورفولوژی مورد بررسی قرار گرفته‌اند، بنابراین تنوع جمعیت‌های انسانی با ظاهر بیرونی یافته‌های اسکلتی و با بازسازی ساختارهای جمعیتی توصیف می‌شود. رویکرد جدید کمتر بر شکل ظاهری افراد در گذشته تمرکز می‌کند، بلکه بیشتر بر آنچه انجام می‌دادند و چگونه زندگی می‌کردند تمرکز می‌کرد. بنابراین، پژوهش مبتنی بر نظریه‌های اکوسیستم است و هدف آن ارزیابی ویژگی‌های اکولوژیکی باستانی و روابط انسان/محیط گذشته است. از آنجایی که تاریخ‌دانان و دانشمندان علوم اجتماعی از انسان‌شناسان سؤالات زیادی می‌پرسند، پژوهشی تشویق می‌شود، که بیشتر و بیشتر به تاریخ زندگی روزمره علاقه‌مند شدند. انسان‌شناسی ماقبل تاریخ امروزه بر آداب، عادات، شیوه‌های زندگی و اجزای محیطی نیز تمرکز می‌کند، زیرا می‌توان آن‌ها را از بقایای اسکلت ردیابی کرد، که منبع تاریخی مهمی است. رویکرد اکوسیستمیک امیدوارکننده است زیرا تجربیات زندگی روزمره قطعاً بر رفتار، سبک زندگی و ذهنیت انسان تأثیر می‌گذارد، بنابراین تولید مثل و در نتیجه توسعه جمعیت را هدایت می‌کند.

This book contains the contributions to an European symposium on "Trace Elements in Environmental History", held from June 24th to 26th at GCittingen, FRG. The confe­ rence was organised by the Institute of Anthropology of the Georg August-University in GCittingen. At first glance, it might be surprising that the organizers are anthropolo­ gists. But this is a result of change of paradigm prehistoric anthropology is facing at the time. For decades, population development and population processes in the past have been looked at in terms of morphology, thus describing the diversity of human populations by the outer appearance of the skeletal findings and by the reconstruction of population structures. The new approach concentrates less on how people in the past looked like, but moreover on what they did and how they lived. Thus, research is based on ecosystem-theories, and it aims on the evaluation of ancient ecological features and past man/environment relationships. Research is encouraged since anthropologists are asked a lot of questions by historians and social scientists, who became more and more interested in the history of every day's life. Prehistoric anthropology today focu­ ses also on manners, habits, ways of life and environmental constituents as they can be traced from skeletal remains, which represent an important historical source. The ecosystemic approach is promising since the experiences of daily life certainly influence human behaviour, life style and mentality, thus directing reproduction and therefore population development.