Toxic Town: IBM, Pollution, and Industrial Risks

خطرات آلودگی فناوری پیشرفته را از طریق مطالعه تأثیرات یک کارخانه IBM بر یکی از شهرهای نیویورک نشان می دهد

در سال 1924، IBM اولین کارخانه خود را در اندیکوت، نیویورک ساخت. . اکنون، Endicott یک سایت زباله سمی مورد بحث است. Endicott با چشم‌اندازی که کاملاً توسط مواد سرطان‌زا آلوده شده است، موضوع یکی از بزرگترین تلاش‌های کاهش‌دهنده شرکت‌های دولتی است. با این حال، علی‌رغم تلاش‌های IBM و دولت ایالات متحده، ساکنان Endicott تردید دارند که سیستم‌های کاهش بکار گرفته شده با بهترین منافع آنها طراحی شده است.

در شهر سمی، پیتر سی لیتل تجربیات ساکنان اندیکات را که یاد می‌گیرند با آلودگی‌های با فناوری پیشرفته، تحول جامعه، تخصص علمی، شرکت‌های دولتی زندگی کنند، ردیابی و تشخیص می‌دهد. فن آوری های قدرت و کاهش خطر. این کتاب با در هم آمیختن بینش‌های انسان‌شناسی، بوم‌شناسی سیاسی، مطالعات بلایا و مطالعات علم و فناوری، پرسش‌های مهم نظری و عملی را برای درک سیاست خطر و طعنه‌های واکنش فن‌آوری به بلایا در زمانی که مأموریت اعلام‌شده IBM است، بررسی می‌کند. برای ساختن \"سیاره هوشمندتر\"

تعداد کمی انتقادی در مورد شعار شرکتی جدید IBM دارد، که برای یک بوم‌شناسی سیاسی از مسئولیت اجتماعی و زیست‌محیطی شرکت و مسئولیت‌پذیری بحث می‌کند که سیاست‌های اجتماعی و زیست‌محیطی کاهش ریسک را جلو و محور قرار می‌دهد. در نهایت، لیتل استدلال می‌کند که برای ساختن یک سیاره باهوش‌تر به چیزی بیش از شعارهای توخالی شرکت، ادعای مسئولیت شرکت‌ها، و تلاش برای کاهش بلایای فناوری پیشرفته نیاز داریم.

Shows the risks of high-tech pollution through a study of an IBM plant's effects on a New York town

In 1924, IBM built its first plant in Endicott, New York. Now, Endicott is a contested toxic waste site. With its landscape thoroughly contaminated by carcinogens, Endicott is the subject of one of the nation’s largest corporate-state mitigation efforts. Yet despite the efforts of IBM and the U.S. government, Endicott residents remain skeptical that the mitigation systems employed were designed with their best interests at heart.

In Toxic Town, Peter C. Little tracks and critically diagnoses the experiences of Endicott residents as they learn to live with high-tech pollution, community transformation, scientific expertise, corporate-state power, and risk mitigation technologies. By weaving together the insights of anthropology, political ecology, disaster studies, and science and technology studies, the book explores questions of theoretical and practical import for understanding the politics of risk and the ironies of technological disaster response in a time when IBM’s stated mission is to build a “Smarter Planet.”

Little critically reflects on IBM’s new corporate tagline, arguing for a political ecology of corporate social and environmental responsibility and accountability that places the social and environmental politics of risk mitigation front and center. Ultimately, Little argues that we will need much more than hollow corporate taglines, claims of corporate responsibility, and attempts to mitigate high-tech disasters to truly build a smarter planet.