دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Frans van Coetsem. Herbert L. Kufner (eds.)
سری:
ISBN (شابک) : 348445001x, 9783484101609
ناشر: Max Niemeyer Verlag
سال نشر: 1972
تعداد صفحات: XII+328
[344]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 94 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Toward a Grammar of Proto-Germanic به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب به سمت یک دستور زبان از Proto-Germanic نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مانند بسیاری از کتاب ها، این مجموعه مقالات با یک ایده آغاز شد. آلمانیها در ایالات متحده مدتهاست که از کاستیهای تنها کتاب راهنمای آلمانی نوشته شده به زبان انگلیسی که میتوانیم آن را به دانشآموزان خود توصیه کنیم، آگاه بودهاند: «گرامر مقایسهای آلمانی» ادوارد پروکوش (1939). حتی زمانی که منتشر شد، این اثر از برخی جهات قدیمی بود. این اساساً محصول - و یکی از بهترین ها - رویکرد نوگرامری به زبان بود که در اواخر قرن نوزدهم توسعه یافته بود. در حالی که در دهه 1930، فعال ترین زبان شناسان در ایالات متحده مشتاقانه در حال کار بر روی رویکرد جدیدی بودند که به زودی به عنوان «ساختارگرایی» شناخته شد. در طول دهههای بعدی، این رویکرد ساختاری به طور فزایندهای در ژرمنیک اعمال شد و بسیاری از مقالات پیشگام توسط محققان آمریکایی نوشته شد. با این حال، این دیدگاه جدید که بر اساس کار نوگرامریان و تلاش برای پیشرفت فراتر از آن بود، به راحتی برای دانشجویان ما قابل دسترسی نبود، زیرا در پراکندگی مقالات منتشر شده در مجلات مختلف ارائه شد. در بالا اشاره کردیم که وقتی «گرامر ژرمنی تطبیقی» پروکوش در سال 1939 منتشر شد، تا حدی منسوخ شده بود: در زمانی که ساختارگرایی در حال تسلط بر این حوزه بود، رویکردی نوگرامری به زبان اولیه ارائه کرد. شاید، تا زمانی که جلد کنونی ما منتشر شود، تا حدودی منسوخ شده باشد: به طور کلی رویکردی ساختاری به زبان پیشژرمنی ارائه میکند، در زمانی که دستور زبان تحولآفرین-تولیدکننده در حال تسلط بر این حوزه است. برای این ما عذرخواهی نمی کنیم. هر نویسنده ای که بخواهد نسلی از دانش پژوهان را خلاصه کند، ناگزیر باید به عنوان نوعی اپیگون ظاهر شود.
Like most books, this collection of essays began with an idea. Germanists in the United States have long been aware of the shortcomings of the only Germanic handbook written in English which we could recommend to our students: Eduard Prokosch's 'Comparative Germanic Grammar' (1939). Even when it was published, this work was in some respects already out of date. It was essentially a product - and one of the finest - of the neogrammarian approach to language that had been developed toward the end of the 19th century; whereas by the 1930's the most active linguists in the United States were enthusiastically working out a new approach that soon came to be known as 'structuralism.' During the following decades this structural approach was applied increasingly to Germanic, and many of the pioneering articles were written by American scholars. Yet this new view, building upon the work of the Neogrammarians and attempting to advance beyond it, was not easily accessible to our students, since it was presented in a scattering of articles published in a host of different journals. We noted above that, when Prokosch's 'Comparative Germanic Grammar' was published in 1939, it was already partly out of date: it offered a neogrammarian approach to Proto-Germanic at a time when structuralism was coming to dominate the field. Perhaps, by the time our present volume is published, it will also be partly out of date: it will offer by and large a structural approach to Proto-Germanic at a time when transformational-generative grammar is coming to dominate the field. For this we do not apologize. Any writer who tries to summarize a generation of scholarship must inevitably appear as a kind of epigone.