Touching, Devotional Practices, and Visionary Experience in the Late Middle Ages

این کتاب به تاریخچه حواس در رابطه با تقوای عاطفی و نقش آن در اعمال عبادی در اواخر قرون وسطی با تمرکز بر حس لامسه می پردازد. این استدلال می کند که تنها با تحلیل عمیق این زمینه خاص ادراک می توان به اهمیت کامل تجربه دینی حسی در اواخر قرون وسطی پی برد. با توجه به محوریت بدن در جامعه قرون وسطایی و مسیحیت، این مجموعه طیف وسیعی از اعمال عبادی را بررسی می‌کند که عمدتاً به مصائب مسیح مربوط می‌شود و شامل نسخه‌های خطی، آثار ادبی عبادی، هنر، نقش‌های چوبی و اسناد قضایی است. این گروه چند رشته‌ای از محققان را گرد هم می‌آورد تا انواع رویکردهای روش‌شناختی را ارائه دهند تا بفهمند لمس چگونه رمزگذاری، برانگیخته شده و به طور هدفمند استفاده شده است. این کتاب همچنین چگونگی ارتباط لمس با نظریه ادراک قرون وسطایی را مورد بررسی قرار می دهد و رابطه آن را با حواس درونی و بیرونی از چشم بینندگان، عارفان، متکلمان و اقرارگران نه تنها به عنوان عمل، بلکه از دیدگاه های مختلف نظری بررسی می کند. در حالی که در این کتاب به عنوان اساسی ترین تجربه معنوی در نظر گرفته می شود، فصل های این کتاب بر حضور فراگیر لمس و اهمیت "تقوای عاطفی" برای مسیحیان اواخر قرون وسطی تاکید می کند.

فصل 3: نمایشنامه، Performance and Touch in the Medieval Convent and Beyond تحت مجوز CC BY 4.0 در link.springer.com دسترسی آزاد است

This book addresses the history of the senses in relation to affective piety and its role in devotional practices in the late Middle Ages, focusing on the sense of touch. It argues that only by deeply analysing this specific context of perception can the full significance of sensory religious experience in the Late Middle Ages be understood. Considering the centrality of the body to medieval society and Christianity, this collection explores a range of devotional practices, mainly relating to the Passion of Christ, and features manuscripts, works of devotional literature, art, woodcuts and judicial records. It brings together a multidisciplinary group of scholars to offer a variety of methodological approaches, in order to understand how touch was encoded, evoked and purposefully used. The book further considers how touch was related to the medieval theory of perception, examining its relation to the inner and outer senses through the eyes of visionaries, mystics, theologians and confessors, not only as praxis but from different theoretical points of view. While considered the most basic of spiritual experience, the chapters in this book highlight the all-pervasive presence of touch and the significance of ‘affective piety’ to Late Medieval Christians.

Chapter 3: Drama, Performance and Touch in the Medieval Convent and Beyond is Open Access under a CC BY 4.0 license at link.springer.com