دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Soonpyo Moon
سری:
ISBN (شابک) : 3842857721, 9783842857728
ناشر: Diplomica Verlag
سال نشر: 2011
تعداد صفحات: 108
زبان: German
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 688 کیلوبایت
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب Topos des Pathologischen: Zwischen Singularität und Gemeinsamkeit به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Topos از آسیب شناسی: بین انحصار و مشترک نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
جهان امروز را باید از یک سو پساکمونیست دانست، به این معنا که رسماً به انفجار خشم جمعی پایان داد. این به تقلیل همه چیز به مسئولیت فردی از سوی دیگر (نئولیبرالیسم) مرتبط است. هرکسی که به طور داوطلبانه یا تصادفی از این ساختار ممتاز خارج شده باشد، نابهنجار یا بیمارگونه ارزیابی می شود. از نظر قانونی یا روانپزشکی در نهایت به عنوان "یک فرد خطرناک". مفهوم سیستماتیک یک فرد بیمارگونه در اینجا گم شده است. بنابراین تلاشی فوری برای نقد آسیبشناختی فراتر از سطح فرد (لیبرال-دمکراتیک) ضروری است. یعنی مرزبندی آسیبشناختی مثبت به جای فردی در بخش بحران نظام یا ساختار. بنابراین (صرفاً) آسیب شناسی حتی به چه معناست؟ این نه یک بیماری پزشکی-روانی است و نه یک نیروی حیاتی که از نظر زیست سیاسی دیده می شود (کانگویلهم، فوکو). این هرگز در مورد فیزیک نیست که چگونه آسیب شناسی در یک بدن یا ارگانیسم خاص ظاهر می شود. بلکه درباره مابعدالطبیعه امر بیماری شناسی است، هم به عنوان زمینه مشترک متعالی همه موجودات و هم به عنوان بحران همان استعلایی فی نفسه. بنابراین، این مقوله هم مقید به مفهوم حد است و هم به مسئله مبدأ به خودی خود که برای همیشه به زمان حال باز می گردد و ساختار را دچار بحران می کند; یعنی به عنوان منشأ واقعی آسیب شناسی به عنوان یک مقوله استعلایی تمرکز را از فرد به ساختار به عنوان سوژه تغییر می دهد. به جای رابطه دوگانه فرد با دیگری (آسیب شناختی) و آن ساختار بیگانه شده در مقابل (نمادین)، تمرکز بر رابطه ساختار با بحران به عنوان دیگری ذاتی آن است. در اینجا مفهوم رمانتیک، "فرد شیدایی درخشان فراتر از ساختار" - به عنوان مثال آنتیگونه - دیگر معتبر نیست. در عوض، این بار بر مدیریت درونی بحران همان ساختار تمرکز دارد. از این به بعد، سوال اساسی این است که "چگونه می توان با قوانین جدیدی که فقط بر اساس قوانین دیگر ایجاد می شود، ساختار را در بحران قرار داد؟"
Die Welt ist heutzutage als post-kommunistisch zu trachten einerseits, im Sinne des offiziellen Endes der Explosion des kollektiven Zorns. Daran ist verbunden die Reduktion von allem auf die individuelle Verantwortung andererseits (Neoliberalismus). Wer freiwillig oder zufällig aus diesem privilegierten Gefüge gefallen ist, wird als abnormal oder pathologisch beurteilt; entweder juristisch oder psychiatrisch schließlich als „ein gefährliches Individuum“. Hier fehlt die systematische Auffassung von einem pathologischen Einzelnen. Ein Versuch ist daher dringend, über die Ebene des (liberal-demokratischen) Individuums hinaus, das Pathologische spekulativ zu kritisieren; nämlich statt des Individuums seitens der Krise des Systems oder der Struktur das Pathologische positiv zu demarkieren. Was heißt demgemäß (rein) pathologisch überhaupt? Es ist weder medizinisch-psychiatrische Krankheit noch vitale Kraft biopolitisch gesehen (Canguilhem, Foucault). Es geht nie um die Physik, wie problematisch das Pathologische in einem bestimmten Körper oder Organismus erscheint. Vielmehr geht es um die Meta-physik des Pathologischen sowohl als des transzendental-gemeinsamen Grundes all des Seienden wie aber auch als der Krise desselben Transzendentalen schlechthin. Daher ist diese Kategorie sowohl mit dem Grenzbegriff als auch mit der Usprungsproblematik als solches gebunden, was für immer unbestimmt in Gegenwart zurückkehrt und die Struktur in Krise geraten macht; nämlich als wirklicher Ursprung Das Pathologische als transzendentale Kategorie rückt den Fokus vom Individuum in die Struktur als Subjekt hinein. Statt der doppelten Relation des Individuums zum (pathologischen) Anderen und jenem Entfremdeten gegenüber (symbolischer) Struktur steht im Vordergrund die Beziehung der Struktur auf Krise als ihr inhärentes Anderes. Hier ist nicht mehr gültig die romantische Vorstellung, „genial-manisches Individuum jenseits der Struktur“ - z.B. Antigone. Stattdessen fokussiert es diesmal auf den immanenten Umgang mit der Krise derselben Struktur. Von nun an ist die entscheidende Frage folgendermaßen, „wie lässt sich die in Krise gefallene Struktur wieder in Ordnung bringen, vermittels neuer Regeln, die nur auf Basis von den Anderen hergestellt werden kann?“
Topos des Pathologischen Zwischen Singularität und Gemeinsamkeit......Page 1
INHALTSVERZEICHNIS......Page 3
DANKSAGUNG......Page 6
VORREDE: DAS REALE UND DAS TRANSZENDENTALE......Page 7
1. Das Bestimmungsvermögen und das Reflexionsvermögen......Page 9
2. Der kapitalistische Austauschwert und das Pathologische......Page 14
3. Die transzendentale Ethik und das Pathologische......Page 17
TEIL I COGITO UND AUTOBIOGRAPHIE......Page 20
1. Cogito in abgelöster Welt......Page 21
2.1 Zwischen Auto- und -Graphie......Page 25
2.2 Philosophen Bios als die symbolische Form (moderner Formalismus)......Page 26
2.3 Bios als Metapher zwischen Staat und Körper (Immunitas)......Page 29
2.4 Das erzählende Ich......Page 31
1. Artaud als der Geisterseher?......Page 33
2. Hemmungspunkt der Melancholiker......Page 35
3. Common Sense und das Gemeinsame......Page 37
KAPITEL III: FORM DES GEMEINSAMEN UND DUALITÄT......Page 40
1. Artauds Metaphysik: entweder organische Sexualität oder A-sexualität und entweder Denkbild oder Denken im Denken These: „Sexualität parallelisiert sich zum Denken.“ (Körper ohne Organ)......Page 43
2. Signifikant oder Eigenname im Eigentlichen......Page 46
3. Dualität vom Individuum her......Page 48
UMKEHRUNG DER AUTO-BIO-GRAPHIE IN TOPO-PATHOGRAPHIE ODER VOM INDIVIDUELLEN ZUM GEMEINSAMEN......Page 50
TEIL II TOPOPATHOGRAPHIE ALS TOPOS DES PATHOLOGISCHEN......Page 53
1.1 Geisterseher und Metaphysik......Page 54
1.2 Theoretische Kritik......Page 58
1.3 Praktische Kritik......Page 61
2. Typologie des Pathologischen70......Page 63
2.1 Cassirers Typologie: Mangel an den symbolischen Formen......Page 64
2.2 Das transzendentale Pathologische......Page 65
1. Das Erhabene und der Genuss/das Jouissance......Page 73
2. Logik der Komödie als minimale Differenz......Page 79
3. Die dem Individuum vorangehende pathologische Individuation......Page 82
4. Neuer Eigenname und partiell individuiertes Jouissance97......Page 91
1. Artaud-bio-graphie als das individuierte Reale......Page 94
2. Von der aus den Angeln gehobenen Zeit her......Page 96
LITERATURVERZEICHNIS......Page 101