Tom Stoppard: The Moral Vision of the Major Plays

هر چهار یا پنج سال یک بار، برجسته‌ترین نمایشنامه‌نویس بریتانیایی تمام مراحل را انجام می‌دهد و یک نمایشنامه اصلی صحنه‌ای را برای خودش می‌نویسد. در بین نمایشنامه ها، استوپارد صنعتگر ترجمه، فیلمنامه، سرگرمی های سبک و کار اجاره ای انجام می دهد. کتاب دلانی اولین کتابی است که بر نمایشنامه های اصلی تمرکز دارد. این مطالعه که از روزنکرانتز و گیلدنسترن مرده‌اند (1967) تا هاپگود (1988) را در بر می‌گیرد، شکلی را نشان می‌دهد که استوپارد از اولین بار در ملیله‌های تئاتری‌اش می‌بافد. این که در استوپارد توسعه وجود دارد، واضح است، اما - همانطور که دیلینی نشان می دهد - توسعه از تأیید اخلاقی به کاربرد اخلاقی، از بیان اصول اخلاقی تا اجرای عمل اخلاقی است. چنین پیشرفتی از دستور تا عمل نشان دهنده رشد ارگانیک به جای دگردیسی ریشه ای است. دیلینی با استفاده از سخنان استوپارد در تعدادی از مصاحبه‌های کمتر شناخته شده به عنوان نقطه شروع، نشان می‌دهد که چگونه نمایشنامه‌های اصلی ادعای استوپارد را مبنی بر اینکه «سعی می‌کند در مورد اخلاقیات سازگار باشد» را تأیید می‌کنند. این جلد شامل گسترده‌ترین کتاب‌شناسی و دیسکوگرافی مصاحبه‌های استوپارد (بیش از 200 مورد از جمله منابع چاپی و پخش) است که تا کنون گردآوری شده است.

Every four or five years Britain's most prominent dramatist pulls out all the stops and writes a major stage play of his own. Between plays, Stoppard the craftsman does translations, screenplays, light entertainments, and work for hire. Delaney's book is the first to focus on the major plays. Spanning Stoppard's career from Rosencrantz and Guildenstern are Dead (1967) to Hapgood (1988), this study shows the figure which Stoppard from the first has been weaving in his theatrical tapestry. That there is development in Stoppard is clear but - as Delaney demonstrates - the development is from moral affirmation to moral application, from the assertion of moral principles to the enactment of moral practice. Such development from precept to praxis demonstrates organic growth rather than radical metamorphosis. Using Stoppard's words in a number of little-known interviews as a starting-point, Delaney shows how the major plays bear out Stoppard's contention that he 'tries to be consistent about morality'. The volume contains the most extensive bibliography and discography of Stoppard interviews (over 200 including print and broadcast sources) ever compiled.