دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Giorgio Bocca
سری: Serie bianca
ISBN (شابک) : 880717281X, 9788807172816
ناشر: Feltrinelli
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Togliatti به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پیاده شو نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
حداقل دو نسل از ایتالیایی ها خاطره ای از پالمیرو تولیاتی زنده ندارند. پنجاه سال از مرگ او می گذرد و شاید تصویری از مردی سرد و غیردوستانه که عینک پروفسوری به چشم می زد از تولیاتی، روشنفکری بخیل، سیاستمداری زیرک و بدبین، بیش از آن طرفدار شوروی و ارتدوکس برای الهام بخشیدن یا هیجان زده باقی مانده باشد. اما پس از آن باید توضیح دهیم که چرا ایتالیای پرولتری آماده شورش مسلحانه بود، و چرا میلیونها ایتالیایی از همه طبقات در روز مرگ او این احساس را داشتند که یکی از پدران جمهوری بود. \"آن تشییع جنازه های باورنکردنی! میلیون ها نفر در تعقیب تابوت، افرادی که از سراسر ایتالیا وارد شده اند، کمونیست ها و غیر کمونیست ها، افرادی که سوار اولین قطار شده اند، اولین هواپیمایی که آنها را برای آخرین بار در خانه تشییع جنازه می بینند، افرادی که با مشت گره کرده یا سرش را خم کرده، یا با صلیب صلیب میکند، زنان و مردان در حالی که گریه میکنند انگار در سوگ پدر هستند. اما مردی که مرده کسی نیست که همیشه سیاست را آنقدر مهم میدانست که نتواند آن را به عهده بگیرد. مردم ساده چه چیزی است که ایتالیایی ها در آن مرد عزاداری می کنند؟ جورجیو بوکا در سال 1973 تلاش کرد به این سؤالات پاسخ دهد: حتی جرات برخورد با تولیاتی برای یک روزنامهنگار غیرکمونیست (و نه یک مورخ) به معنای قرار گرفتن خود در معرض انتقادات و انواع حملات بود. پیشگفتار لوسیانو کانفورا.
Almeno due generazioni di italiani non hanno un ricordo di Palmiro Togliatti da vivo. Sono passati cinquant'anni dalla sua morte e di Togliatti è sopravvissuta forse un'immagine di uomo freddo, scostante, che portava occhiali da professore, un intellettuale avaro nei sentimenti, un politico scaltro e cinico, troppo filosovietico e ortodosso per ispirare o appassionare. Ma bisogna allora spiegare perché l'Italia proletaria fu pronta all'insurrezione armata quando si attentò alla sua vita, e perché milioni di italiani di ogni ceto ebbero il sentimento, nel giorno della sua morte, che con lui se ne andava uno dei padri della Repubblica. "Quegli incredibili funerali! Un milione di persone al seguito del feretro, gente arrivata da ogni parte d'Italia, comunisti e non comunisti, gente che ha preso il primo treno, il primo aereo per vederlo l'ultima volta nella camera ardente, gente che saluta con il pugno chiuso o chinando il capo, o segnandosi con la croce, donne e uomini in lacrime come se piangessero un loro padre. Ma l'uomo che è morto non è colui che ha sempre ritenuto la politica cosa troppo importante per lasciarla fare alla gente semplice? Che cosa è che gli italiani piangono in quell'uomo?" Giorgio Bocca tentò nel 1973 di rispondere a queste domande: anche solo osare occuparsi di Togliatti per un giornalista (non uno storico) non comunista significava esporsi a critiche e attacchi di ogni tipo. Prefazione di Luciano Canfora.