To save the children of Korea the Cold War origins of international adoption

نجات کودکان کره اولین کتاب در مورد ریشه و تاریخچه فرزندخواندگی بین المللی است. اگرچه این یک رویه رایج در ایالات متحده شده است، اما ما در مورد چگونگی و چرایی شروع آن، یا چگونگی یا چرایی تبدیل آن به عملی که امروزه می بینیم، اطلاعات کمی داریم.

آریسا اوه استدلال می کند که پذیرش بین المللی پس از جنگ کره آغاز شد. ابتدا به عنوان یک اقدام اضطراری برای تخلیه «نوزادان GI» از نژادهای مختلط، به مکانیزمی تبدیل شد که از طریق آن دولت کره فرزندان ناخواسته خود را صادر می کرد: فقرا، معلولان یا کسانی که پدر کره ای ندارند. این کتاب با تمرکز بر سیستم‌های حقوقی، اجتماعی و سیاسی در کار، نشان می‌دهد که چگونه رشد پذیرش کره‌ای از دهه 1950 تا 1980 در چارچوب روابط نواستعماری ایالات متحده و کره اتفاق افتاد و توسط تطابق‌های مهم در آمریکا و کره تسهیل شد. تفکر نژادی، سیاست های دولت و ملی گرایی ها. همچنین استدلال می‌کند که صنعت پذیرش بین‌المللی نقش مهمی اما قدردانی‌نشده در به اصطلاح «معجزه اقتصادی» کره ای ایفا کرد.

پذیرش کره‌ای به عنوان نوعی الگو عمل کرد که پذیرش بین‌المللی در اواخر دهه 1960 آغاز شد. برای گسترش به کشورهای جدید ارسال کننده و پذیرنده. در نهایت، اوه نشان می‌دهد که اگرچه کره اولین جایی نبود که آمریکایی‌ها در سطح بین‌المللی از آن استفاده کردند، اما جایی بود که پذیرش سازمان‌یافته و منظم بین‌المللی در آن متولد شد.

To Save the Children of Korea is the first book about the origins and history of international adoption. Although it has become a commonplace practice in the United States, we know very little about how or why it began, or how or why it developed into the practice that we see today.

Arissa Oh argues that international adoption began in the aftermath of the Korean War. First established as an emergency measure through which to evacuate mixed-race "GI babies," it became a mechanism through which the Korean government exported its unwanted children: the poor, the disabled, or those lacking Korean fathers. Focusing on the legal, social, and political systems at work, this book shows how the growth of Korean adoption from the 1950s to the 1980s occurred within the context of the neocolonial U.S.-Korea relationship, and was facilitated by crucial congruencies in American and Korean racial thought, government policies, and nationalisms. It also argues that the international adoption industry played an important but unappreciated part in the so-called Korean "economic miracle."

Korean adoption served as a kind of template as international adoption began, in the late 1960s, to expand to new sending and receiving countries. Ultimately, Oh demonstrates that although Korea was not the first place that Americans adopted from internationally, it was the place where organized, systematic international adoption was born.