Tissue-Specific Estrogen Action: Novel Mechanisms, Novel Ligands, Novel Therapies

گیرنده‌های هورمون هسته‌ای نه تنها اهداف دارویی مهمی هستند، بلکه کانون توجه دهه‌ها تحقیق فعال و بسیار روشنگر بوده‌اند. ده سال پیش، مروری بر گیرنده های هسته ای با عنوان "دهه دوم" و شماره ویژه غدد درون ریز مولکولی در سال 2005 به نتایج این تلاش های تحقیقاتی پرداخت. اتفاق نظر حاصل از تحقیقات گیرنده‌های هسته‌ای این بود که مسیرهای سیگنالی که توسط این گیرنده‌ها واسطه می‌شوند، مستلزم تحقیقات بیشتر هستند، حتی اگر در اصل به نظر می‌رسد که آنها فوری‌ترین و به ظاهر ساده‌ترین مسیر سیگنال‌دهی از اتصال هورمون (لیگاند) به تغییرات بیان ژن را نشان می‌دهند. در زیست‌شناسی مولکولی گیرنده‌های هسته‌ای، تحقیقات گیرنده‌های استروژن جنبه‌های منحصربه‌فردی دارد: از زمان کشف اتینیل استرادیول توسط Inhoffen و Hohlweg در آزمایشگاه‌های Schering AG در دهه 1930 – و بنابراین چندین دهه طولانی‌تر از گیرنده‌های هسته‌ای – جستجوی خود – گیرنده‌های استروژنی یا داروهایی که به‌طور کامل از داروها استفاده می‌کردند. . بنابراین، جمع آوری تجربه بالینی در مورد عملکرد استروژن در داخل بدن به حمایت از پیشرفت در تحقیقات بیولوژیکی مولکولی کمک می کند.

Nuclear hormone receptors are not only important drug targets, but have also been the focus of decades of active and highly insightful research. Ten years ago, a review on nuclear receptors was entitled “The Second Decade” and a special issue of Molecular Endocrinology in 2005 dealt with the results of these research efforts. The consensus from nuclear receptor research was of course that the signaling pathways mediated by these receptors warrant further research, even though in principle they appeared to represent the most immediate, seemingly simple signaling pathway from hormone (ligand) binding to gene expression changes. In nuclear receptor molecular biology, estrogen receptor research has additional unique facets: since the discovery of ethinyl estradiol by Inhoffen and Hohlweg in the laboratories of Schering AG in the 1930s—and therefore several decades longer than nuclear receptor - searchitself—estrogenreceptorshavebeentargetsofwidelyused,orally administered drugs. Thus, accumulating clinical experience on estrogen action in vivo helps to support the progress in molecular biological research.