دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Tintes del cielo
دانلود کتاب رنگ های بهشتی
مشخصات کتاب
Tintes del cielo
ویرایش:
نویسندگان: Natsume. Sōseki
سری: Maestros del Haiku 4
ISBN (شابک) : 9788494192012, 8494192019
ناشر: Satori
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 83
زبان: Spanish,Japanese
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 13 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 31,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Tintes del cielo به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب رنگ های بهشتی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب رنگ های بهشتی
رودریگز-ایزکویردو و گاوالا، فرناندو (انتخاب، ترجمه، مقدمه و یادداشت ها)\r\n\r\nنسخه دو زبانه اسپانیایی-ژاپنی\r\n\r\nهایکو یکی از محبوب ترین قالب های شعر ژاپنی در بین مخاطبان غربی است. اختصار، ظاهر و بافت آن به صورت امری ظریف، زودگذر و دست نیافتنی، این سبک ادبی را به اثری با قابلیت عبور از مرزهای کالبدی و فرهنگی تبدیل کرده است. زیبایی و پیشنهادی که در میان شاعران رسوخ کرده و معمولاً به زبان اسپانیایی برای خواننده جذاب است.\r\n\r\nما قبلاً در این وبلاگ در مورد \"استادان هایکو\" صحبت کردیم، مجموعه ای که به این ژانر از انتشارات ساتوری اختصاص یافته است، که توسط ماتسو باشو افتتاح شد و پس از آن مجموعه ای از هایکوهای ناتسومه سوسکی (1867-1917) منتشر شد. پس از این دو جلد، مجموعه شعر جدیدی از راوی توکیویی منتشر شده است که پروفسور فرناندو رودریگز-ایزکویردو آن را با عنوان Tintes del cielo گردآوری و ترجمه کرده است.\r\n\r\nDyes of Heaven: An Soseki ناشناخته\r\n\r\nآثار شاعرانه سوسکی به اندازه رمان‌های او شناخته شده نیست، فقدان دانشی که دو عامل به آن کمک کرده است که فرناندو رودریگز-ایزکویردو در مقدمه نسخه ساتوری به آن اشاره می‌کند:\r\n\r\nاز یک طرف، خود ژاپنی ها او را نویسنده ای دشوار می دانند\r\nاز سوی دیگر، محقق هایکو، رجینالد هوراس بلیت، نقش نویسنده به عنوان هایجین را دست کم گرفته و معتقد است که او صرفاً مقلد چهره هایی از این ژانر مانند ماتسو باشو است.\r\nبا این حال، فراتر از این دو برچسب که خوانشی سطحی از آثار سوسکی را نشان می‌دهد، با نویسنده‌ای سروکار داریم که از ابتدا شعر را پرورش می‌داد و در طول زندگی‌اش دست از این کار برنداشت. این نویسنده ژاپنی که توسط ماسائوکا شیکی، که همکلاسی او در دانشگاه توکیو بود، با این هنر آشنا شد، از یک هایکوی گلدار و رنگارنگ به هایکویی تبدیل شد که بیشتر بر مشاهده جهان و تأمل و درونی کردن متمرکز است. سختی یا تاریکی ابیات او که لطیف، خاطره انگیز و نزدیک است، گویا جایی در این فضا ندارد.\r\n\r\nبنابراین، Sōseki of Tintes del cielo با فراخوانی جزئیات، به ویژه آنچه که مربوط به طبیعت است، مشخص می شود، و از دیدگاه شاعر، در بسیاری موارد ساده لوحانه و تقریباً کودکانه است.\r\n\r\nاین مشاهده طبیعت در بسیاری از موارد منجر به انسانی شدن آن می شود، در عین حال که به انسان، به گونه های گیاهی یا حیوانات علاقه مند است. طبیعت به مثابه پناهگاهی دیده می شود («باران بهاری:/ در لبه بید/ به من می رسد. و من ادامه می دهم.»)، و دنیایی که او را احاطه کرده است، شگفتی و شادی محض است، و به این ترتیب شاعر می خواهد بازآفرینی کند. و آن را منتقل کند. سوسکی این کار را از طریق جلوه‌های بصری که با جلوه‌های آکوستیک ترکیب می‌شوند، با تداعی ظریف صداها و احساساتی که به موقعیت‌های روزمره تعالی غیرعادی می‌دهند، مانند نگاه کردن به گلی که در شرف شکوفایی است (\"La ipomea، در حال حاضر در شرف شکوفه دادن) انجام می‌دهد. : آنها به شما هشدار می دهند / رنگ هایی از آسمان.)\r\n\r\nNatsume Sōseki با مختصر هفده هجای هایکو بازی می کند و به دنبال تمرکز بر زیبایی، ابدیت و گریزان بودن جهان است، اگرچه او معمولاً این کار را با تمرکز بر چیزهای کوچک در جهان انجام می دهد. به عنوان مثال، او در مخلوط کردن حیوانات کوچک و بی‌اهمیت مانند حشرات با عظمت صدای گونگ بازی می‌کند و دنیای حیوانات و مذهب را در یک صفحه نشان می‌دهد («جرجیرک به هم می‌خورد / بین صداهای گونگ، / هنگام خواندن سوترا. ”).\r\n\r\nتوهم، میل و رویاها نیز قهرمان برخی از هایکوهای سوسکی هستند، چه به عنوان بخشی از یک سوال بی پاسخ (\"کهکشان راه شیری:/ آیا محو می شود؟/ معمایی در رویاها.\") یا به عنوان یک باران روزانه (\"برای درخت ماگنولیا/ مثل یک رویا اتفاق می افتد:/ این نم نم باران. نوعی دنیایی که در آن طبیعت با تمام شکوهش در برابر شاعر جاری می‌شود و از اندیشیدن به آن لذت می‌برد («گل‌ها می‌ریزند / فرو می‌ریزند: سایه‌ها / آن جاری می‌شوند.»)\r\n\r\nآثار ناتسومه سوسکی دنیایی روزمره را ارائه می‌کند که زیبایی از عمل صرف تفکر ناشی می‌شود، جایی که شاعر احساسات بصری و آکوستیک را درک می‌کند که تجربیات خاصی از آن بیرون می‌آیند. نویسنده ژاپنی قادر است بخشی از طبیعت را نشان دهد که به عنوان بخشی از یک کل عمل می کند و مجموعه ای از احساسات را در خواننده به عنوان بخشی از کلیتی که بخشی از آن مشاهده می شود برانگیزد.\r\n\r\nمنتخب اشعار Tintes del cielo تکمیل کننده شعری است که چند ماه پیش توسط ساتوری منتشر شده بود، Sueño de la libélula، جلد کوچکی متشکل از 70 شعر منتشر نشده که به دقت توسط مترجم و گردآورنده فرناندو رودریگز-ایزکویردو، یکی از شعرهای منتشر نشده، ویرایش و توضیح داده شده است. بهترین آگاهان فرهنگ ژاپنی کشورمان.\r\n\r\nمنبع: http://koratai.com/literatura-japonesa/tintes-del-cielo-soseki-poeta
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Rodríguez-Izquierdo y Gavala, Fernando (selección, traducción, introducción y notas) Edición bilingüe castellano-japonés El haiku es una de las formas poéticas japonesas más populares entre el público occidental. Su brevedad, aspecto y textura de cosa delicada, fugaz e inasible han convertido a esta modalidad literaria en un artefacto capaz de traspasar fronteras físicas y culturales. Belleza y sugerencia que han calado entre poetas y que suelen resultar atractivos para el lector en español. Ya hablamos en este blog de “Maestros del Haiku”, la colección dedicada a este género de la editorial Satori, que fue inaugurada por Matsuo Bashō y seguida por una recopilación de haikus de Natsume Sōseki (1867-1917). A estos dos volúmenes le ha seguido un nuevo conjunto de poemas del narrador tokiota, que el profesor Fernando Rodríguez-Izquierdo ha recopilado y traducido bajo el título Tintes del cielo. Tintes del cielo: un Soseki desconocido La obra poética de Sōseki no es tan conocida como su novelística, un desconocimiento al que se han contribuido dos factores que Fernando Rodríguez-Izquierdo señala en el prólogo de la edición de Satori: por un lado, es considerado como un autor difícil por los propios japoneses por otro lado, el estudioso del haiku Reginald Horace Blyth ha minusvalorado la faceta del escritor como haijin, argumentando que es un mero imitador de figuras del género como Matsuo Bashō Sin embargo, más allá de estas dos etiquetas que relevan una lectura superficial de la obra de Sōseki, estamos ante un autor que cultivó desde sus inicios la poesía y que no dejó de hacerlo durante toda su vida. Introducido en este arte por Masaoka Shiki, quien fue su compañero en la Universidad de Tokio, el escritor japonés evoluciona de un haiku florido y abigarrado a un haiku más centrado en la observación del mundo y en la reflexión e interiorización. En este espacio parece no caber la dificultad ni la oscuridad de sus versos, que resultan delicados, evocadores y cercanos. Así, el Sōseki de Tintes del cielo se caracteriza por su evocación del detalle, en especial el que está relacionado con la Naturaleza, y en el punto de vista del poeta, en muchas ocasiones ingenuo y casi infantil. Esa observación de la Naturaleza desemboca en muchos casos en su humanización, a la vez que se interesa por el ser humano, por las especies vegetales o los animales. La Naturaleza se observa como un refugio (“Lluvia vernal:/ al arrimo de un sauce/ me alcanza. Y sigo.”), y el mundo que le rodea es pura sorpresa y gozo, y como tal el poeta quiere recrearlo y transmitirlo. Lo hace Sōseki mediante los efectos visuales que se combinan con los acústicos, en una delicada evocación de los sonidos y sensaciones que imprimen una trascendencia inusitada a las situaciones cotidianas como, por ejemplo, mirar una flor a punto de florecer (“La ipomea, ya a punto/ de florecer: lo avisan/ tintes del cielo”.) Natsume Sōseki juega con la brevedad de las diecisiete sílabas del haiku y busca concentrar la belleza, la eternidad y lo inasible del universo, aunque por lo general lo hace centrándose en las pequeñas cosas del mundo. Por ejemplo, juega a entremezclar animales pequeños e insignificantes como los insectos con la grandiosidad del sonido de un gong, mostrando en un mismo plano el mundo animal y la religión (“Revuela un grillo/ entre sones del gong,/ al rezar sutras”). La ilusión, el deseo y los sueños también son protagonistas de algunos de los haikus de Sōseki, ya sea como parte de una pregunta sin respuesta (“La Vía Láctea:/ ¿acaso va borrándose?/ Enigma en sueños.”) o como una lluvia cotidiana (“Para el magnolio/ sucede como un sueño:/ esta llovizna.”). Una suerte de mundo donde la Naturaleza fluye ante el poeta en todo su esplendor y del que se goza contemplándolo (“Caen las flores/ desmoronándose: sombres/ que van fluyendo.”) La obra de Natsume Sōseki plantea un mundo cotidiano del que surge la belleza ante el mero acto de contemplación, donde el poeta percibe sensaciones visuales y acústicas de las que brotan experiencias concretas. El escritor japonés es capaz de mostrar una parte de la Naturaleza que actúa como parte de un todo, evocando una serie de sensaciones en la integra al lector como parte de ese todo del que se observa una parte. La selección de poemas Tintes del cielo complementa la ya publicada por Satori hace unos meses, Sueño de la libélula, un pequeño volumen compuesto por 70 poemas inéditos editado con primor y comentado por el traductor y compilador Fernando Rodríguez-Izquierdo, uno de los mejores conocedores de la cultura japonesa de nuestro país. Fuente: http://koratai.com/literatura-japonesa/tintes-del-cielo-soseki-poeta
