Timingstrategien in Innovationspartnerschaften der deutschen Ernährungsindustrie

نوآوری ها به عنوان منبع رشد و افزایش کارایی برای شرکت ها از اهمیت حیاتی برخوردار است. بر اساس تئوری وابستگی به منابع، آندریاس A. راوث یک مدل معادله ساختاری را برای توضیح اثر استراتژی های زمان بندی در مشارکت های نوآوری در زنجیره تامین بر نوآوری و موفقیت رقابتی توسعه می دهد. اثر عدم تعادل قدرت در پروژه های نوآوری با استفاده از تحلیل تعدیل کننده بررسی می شود. این مطالعه شواهدی از یک مزیت پیشگام را تأیید می‌کند و به این نتیجه می‌رسد که اندازه متغیرهای اقتضایی، مشخصات و وابستگی تأثیر تعدیل‌کننده قابل‌توجهی بر تأثیر استراتژی پیشگام بر نوآوری رادیکال ندارند.

Innovationen als Quelle des Wachstums und der Steigerung der Effizienz sind für Unternehmen von existentieller Bedeutung. Ausgehend von der Theorie der Ressourcenabhängigkeit entwickelt Andreas A. Rauth ein Strukturgleichungsmodell zur Erklärung der Wirkung von Timingstrategien in Innovationspartnerschaften der Supply Chain auf Innovativität und Wettbewerbserfolg. Mittels Moderatoranalyse wird der Effekt von Machtungleichgewichten in Innovationsprojekten untersucht. Die Studie bestätigt Hinweise auf einen Pioniervorteil und kommt zu dem Ergebnis, dass die Kontingenzvariablen Größe, Vorgaben und Abhängigkeit keinen signifikanten Moderatoreffekt auf die Wirkung von Pionierstrategie auf radikale Innovation ausüben.