Time, Freedom and the Self: The Cultural Construction of “Free” Time

در حالی که تحقیقات فراوانی استفاده از زمان را مورد بررسی قرار داده‌اند، توجه کمتری به معانی فرهنگی مرتبط با زمان آزاد و آنچه ممکن است در رابطه با مفاهیم آزادی و خود بیان می‌کنند، شده است. در تلاشی برای پر کردن این شکاف، میشل شیر وایز نه تنها به آنچه مردم در اوقات فراغت خود انجام می‌دهند، بلکه چگونگی درک، تفسیر و تجربه آن و ارتباط آن با مفاهیم شادی، آزادی و خود ایده‌آل را نیز بررسی می‌کند. . زمان، آزادی و خوداز بحث‌های نظری معاصر در مورد رابطه بین گفتمان، مجموعه‌های فرهنگی، معنا و عامل ذهنی، و همچنین ادبیات پیرامون جامعه‌شناسی اوقات فراغت استفاده می‌کند تا تفسیری منحصربه‌فرد از زمان آزاد ارائه دهد. ("آزادی منضبط")، که در پرتو پرسشنامه ها و مصاحبه های عمیق با شرکت کنندگان طبقه متوسط ​​و میانسال در حومه اسرائیل توسعه یافته است.

While abundant research has investigated time use, much less attention has been given to the cultural meanings attached to free time and what these may express with regard to conceptions of freedom and the self. In an attempt to fill this gap, Michelle Shir-Wise examines not only what people do in their free time, but also how they perceive, interpret and experience it, and in what way it relates to notions of happiness, freedom and the ideal self. Time, Freedom and the Self draws on contemporary theoretical debates concerning the relation between discourse, cultural repertoires, subjective meaning and agency, as well as literature around the sociology of leisure, to inform a unique interpretation of free time (“disciplined freedom”), developed in the light of questionnaires and in-depth interviews with middle-class, middle-aged participants in suburban Israel.