Tidal Friction and the Earth’s Rotation

P.Brosche توسعه ایده‌ها و تکنیک‌های مشاهده‌ای مرتبط با موضوع جلسه ما \"اصطکاک جزر و مد و چرخش زمین\"، بیله‌فلد، سپتامبر 1977 یکی از جذاب‌ترین کتاب‌ها است - نه فقط فصل‌ها! - تاریخ معاصر علم. درخت شجره نامه آن به اندازه درخت خود بشر پیچیده است: بن بست ها و اکتشافات اضافی وجود دارد. با توجه به این شرایط و به وسعت موضوع، نمی توان بیش از چند نکته برجسته در اینجا ارائه داد. اولین واقعیت رصدی مرتبط توسط ستاره شناس مشهور انگلیسی E. Halley در سال 1695 کشف شد (Berry, 1961). او به سادگی نمی توانست با استفاده از یک حرکت زاویه ای میانگین ثابت ماه به توافقی بین خسوف های باستانی و اخیر برسد. در عوض، او مجبور شد یک اصطلاح شتاب تجربی را در حرکت میانگین وارد کند. این شتاب که به عنوان "شتاب سکولار" شناخته می شود، از آن زمان تاکنون چالش برانگیزترین موضوع مکانیک سماوی و شاخه اصلی درخت شجره نامه ای است که قبلاً ذکر شد. در سال 1754، فیلسوف آلمانی کانت، به طور کاملا مستقل و تقریباً به طور قطع در غفلت از فعالیت های آن متخصصان، ایده اصطکاک جزر و مدی را به عنوان مکانیزم کاهش سرعت چرخش زمین ایجاد کرد (Felber, 1974). اگرچه او در محاسبات خشن خود اشتباهاتی مرتکب شد، اما اکثر عناصر سازنده مفهوم او تا به امروز باقی مانده اند (بروشه، 1977).

P.Brosche The development of the ideas and observational techniques related to the subject of our meeting "Tidal friction and the Earth's rotation", Bielefeld, September 1977 is one of the most fascinating books - not merely chapters! - of the modern history of science. Its genealogical tree is as intricate as that of mankind itself: There are dead ends and superfluous re-discoveries. Due to these circumstances and to the pure extent of the topic, it is impossible to give more than a few highlights here. The first relevant observational fact was discovered by the famous English astronomer E. Halley in 1695 (Berry, 1961). He simply could not arrive at an agreement between ancient and recent eclipses using a constant mean angular motion of the Moon. Instead, he had to intro­ duce an empirical acceleration term in the mean motion. Known as the "secular acceleration", it has ever since been a most challenging sub­ ject of celestial mechanics and a main branch of the genealogical tree already mentioned. In 1754, completely independently and almost certainly in ignorance of those specialists' activities, the German philosopher Kant established the idea of tidal friction as a decelerating mechanism for the rotation of the Earth (Felber, 1974). Although he made some errors in his rough computations, the majority of the constitutive elements of his concept have survived to the present day (Brosche, 1977).