دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: دین ویرایش: نویسندگان: Andy Rotman سری: ISBN (شابک) : 0195366158, 9780195366150 ناشر: Oxford University Press, USA سال نشر: 2008 تعداد صفحات: 336 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Thus Have I Seen: Visualizing Faith in Early Indian Buddhism به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بنابراین من دیده ام: تجسم ایمان در آیین بودایی اولیه هند نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اگرچه بودیسم اغلب به عنوان دین مراقبهگران و فیلسوفان به تصویر کشیده میشود، برخی از قدیمیترین نوشتههای موجود در هند تصویر بسیار متفاوتی از تمرینکننده بودایی ارائه میدهند. در روایات بودایی هندی از قرون اولیه عصر رایج، بیشتر اعمال مذهبی غیر مذهبی شامل خواندن، دعا یا مراقبه نیست، بلکه شامل درگیر شدن بصری با انواع خاصی از اشیاء است. علاوه بر این، این اعمال بصری به عنوان ابزار اولیه پرورش ایمان، پیش شرط لازم برای ادامه مسیر معنوی بودایی، نشان داده می شوند. در آیا من دیدم: تجسم ایمان در بودیسم اولیه هند، اندی روتمن به بررسی این اعمال بصری و نحوه عملکرد آنها به عنوان نوعی کلید اسکلت برای باز کردن مفهوم بودایی در مورد جهان و راه هایی که باید در آن پیمایش کرد. تحلیل روتمن اساساً بر داستانهای Divyavadana (داستانهای الهی)، یکی از مهمترین مجموعههای روایات بودایی باستانی از هند استوار است. اگرچه گفتارهای بودا به دلیل کلمات آغازین خود شناخته شده اند، "اینگونه شنیده ام" - زیرا آموزه های بودایی ابتدا حفظ و به صورت شفاهی منتقل شد - Divyavadana مدل بسیار متفاوتی را برای انتشار بودایی ارائه می دهد. دارما به فدائیان دستور داده شده است که نگاه کنند، نه فقط بشنوند، و میراث های بصری و نسب ها نشان داده می شوند تا بر همتایان شفاهی خود غلبه کنند. همانطور که روتمن روشن میکند، این پیکربندی بصری اساساً دنیای تمرینکنندگان بودایی را دگرگون میکند و آنچه را که فرد میبیند، آنچه را باور دارد و آنچه انجام میدهد تغییر میدهد.
Although Buddhism is often depicted as a religion of meditators and philosophers, some of the earliest writings extant in India offer a very different portrait of the Buddhist practitioner. In Indian Buddhist narratives from the early centuries of the Common Era, most lay religious practice consists not of reading, praying, or meditating, but of visually engaging with certain kinds of objects. These visual practices, moreover, are represented as the primary means of cultivating faith, a necessary precondition for proceeding along the Buddhist spiritual path. In Thus Have I Seen: Visualizing Faith in Early Indian Buddhism, Andy Rotman examines these visual practices and how they function as a kind of skeleton key for opening up Buddhist conceptualizations about the world and the ways it should be navigated. Rotman's analysis is based primarily on stories from the Divyavadana (Divine Stories), one of the most important collections of ancient Buddhist narratives from India. Though discourses of the Buddha are well known for their opening words, ''thus have I heard'' - for Buddhist teachings were first preserved and transmitted orally - the Divyavadana presents a very different model for disseminating the Buddhist dharma. Devotees are enjoined to look, not just hear, and visual legacies and lineages are shown to trump their oral counterparts. As Rotman makes clear, this configuration of the visual fundamentally transforms the world of the Buddhist practitioner, changing what one sees, what one believes, and what one does.