Three Uses of the Knife: On the Nature and Purpose of Drama

هدف از تئاتر، مانند جادو، مانند مذهب. . . ایجاد هیبت پاک کنندهاست. درام خوب چیست؟ و چرا در عصری که سرشار از اطلاعات و سرگرمی است، نمایش اهمیت دارد؟ دیوید مامت، یکی از بزرگترین نمایشنامه نویسان زنده ما، این پرسش ها را با صراحت و اقتدار سخن گفتن پاسخ می دهد. او معتقد است که گرایش به نمایشنامه برای طبیعت انسان ضروری است، که ما از آب و هوای امروز تا انتخابات سال آینده درام خلق می کنیم. اما بالاترین بیان این انگیزه همچنان تئاتر است.
         با طیف فرهنگی که شکسپیر، برشت و ایبسن را در بر می گیرد، مرگ فروشندهو روز بد در بلک راک، مامت به ما نشان می دهد که چگونه درام واقعی را از انواع کاذب آن تشخیص دهیم. او پیشرفت غیرممکن بین یک کنش و کنش دیگر و کارکرد مرموز تک گویی را در نظر می گیرد. نتیجه، در سه استفاده از چاقو، رساله‌ای مهیج در مورد هنر نمایشنامه‌نویس است که همچنین اثری بدیع از فلسفه اخلاقی و زیبایی‌شناختی است.

The purpose of theater, like magic, like religion . . . is to inspire cleansing awe. What makes good drama? And why does drama matter in an age that is awash in information and entertainment? David Mamet, one of our greatest living playwrights, tackles these questions with bracing directness and aphoristic authority. He believes that the tendency to dramatize is essential to human nature, that we create drama out of everything from today’s weather to next year’s elections. But the highest expression of this drive remains the theater.
         With a cultural range that encompasses Shakespeare, Bretcht, and Ibsen, Death of a Salesman and Bad Day at Black Rock, Mamet shows us how to distinguish true drama from its false variants. He considers the impossibly difficult progression between one act and the next and the mysterious function of the soliloquy. The result, in Three Uses of the Knife, is an electrifying treatise on the playwright’s art that is also a strikingly original work of moral and aesthetic philosophy.