Thomas Quick. The Making of a Serial Killer

من تعجب می‌کنم که اگر بفهمید من واقعاً کار جدی انجام داده‌ام، در مورد من چه فکر می‌کنید. . .'

بنابراین اعترافات توماس کوئیک - بدنام ترین قاتل زنجیره ای اسکاندیناوی را آغاز کنید.

در سال 1992، در پشت حصار سیم خاردار بیمارستان روانی برای مجنونان جنایی، توماس کوئیک به قتل یازده ساله اعتراف کرد. -پسری که دوازده سال ناپدید شده بود. در طول نه سال بعد، کوئیک به بیش از سی قتل حل نشده اعتراف کرد، و فاش کرد که بقایای قربانیان خود را معلول کرده، تجاوز کرده و خورده است.

در سال‌های بعد، یک روزنامه‌نگار تحقیقی نترس به نام هانس رستم درگیر پرونده کوئیک شد. . او تحقیقات را با جزئیات پزشکی قانونی مطالعه کرد. او همه بازجویی‌ها را موشکافی می‌کرد، احکام را می‌خواند و دوباره می‌خواند، بازخوانی‌های پلیس را تماشا می‌کرد و سوابق پزشکی و گزارش‌های شخصی پلیس را ردیابی می‌کرد - تا اینکه سرانجام با یک عدم اطمینان وحشتناک مواجه شد.

در بهار 2008، رستم به جایی که توماس کوئیک بود سفر کرد...

I wonder what you'd think of me if you found out that I've done something really serious . . .'

So begin the confessions of Thomas Quick - Scandinavia's most notorious serial killer.

In 1992, behind the barbed wire fence of a psychiatric hospital for the criminally insane, Thomas Quick confessed to the murder of an eleven-year-old boy who had been missing for twelve years. Over the next nine years, Quick confessed to more than thirty unsolved murders, revealing he had maimed, raped and eaten the remains of his victims.

In the years that followed, a fearless investigative journalist called Hannes Råstam became obsessed with Quick's case. He studied the investigations in forensic detail. He scrutinised every interrogation, read and re-read the verdicts, watched the police re-enactments and tracked down the medical records and personal police logs - until finally he was faced with a horrifying uncertainty.

In the spring of 2008, Råstam travelled to where Thomas Quick was...