Thinking with History: Explorations in the Passage to Modernism

ویرایش:  
نویسندگان: Carl E. Schorske  
سری:  
ISBN (شابک) : 0691059772, 9780691059778 
ناشر: Princeton University Press 
سال نشر: 1998 
تعداد صفحات: 256 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 17 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 30,000



در این کتاب، مورخ برجسته کارل شورسک - نویسنده برنده جایزه پولیتزر Fin-de-Siécle Vienna-- مجموعه ای از مقالات را گرد هم می آورد که مکان در حال تغییر را آشکار می کند. تاریخ در فرهنگ های قرن نوزدهم و بیستم شورسک استدلال می‌کند که در بیشتر زمینه‌های فکری و هنری، اروپایی‌ها و آمریکایی‌های قرن بیستم آمده‌اند تا تفکرات خود را بدون تاریخ انجام دهند. هنر مدرن، معماری مدرن، موسیقی مدرن، علم مدرن - همه خود را نه به عنوان برخاسته از گذشته یا حتی واکنش‌دهنده در برابر گذشته، بلکه جدا از آن در یک فضای فرهنگی جدید و مستقل تعریف کرده‌اند. او استدلال می کند که این در تضاد کامل با تاریخ گرایی قرن نوزدهم است، زمانی که ایده های مربوط به گذشته در بیشتر زمینه های فکری از فلسفه و سیاست گرفته تا هنر، موسیقی و ادبیات وجود داشت. با این حال، Schorske همچنین نشان می دهد که وابستگی قرن نوزدهم به تفکر با تاریخ و شیوه تفکر مدرنیستی بدون تاریخ چیزی بیش از یک ضدیت است. آنها راه های مختلفی برای پرداختن به مشکلات مدرنیته، شکل دادن و معنا دادن به تمدن اروپایی در عصر سرمایه داری صنعتی و سیاست توده ای هستند.

شورسکه با تأمل در حرفه خود به عنوان شروع می کند. تغییرات تاریخی که او در فرهنگ سیاسی و دانشگاهی دیده است، شکل گرفته است. سپس او نمونه‌ای اروپایی از روش‌هایی را ارائه می‌کند که در آن روشنفکران اروپایی قرن نوزدهمی از مفاهیم گذشته برای پرداختن به مشکلات زمان خود استفاده کردند: شهر به عنوان جامعه و مصنوع. کارکرد هنر؛ نابسامانی اجتماعی او با محدود کردن تمرکز خود به Fin-de-Siécle Vienna در گروه دوم از مقالات، ظهور مدرنیسم غیرتاریخی در آن شهر را تحلیل می کند. در پس زمینه سنت‌های باروک و روشنگری مداوم و متضاد اتریش، شورسکه سه پیشگام وینی مدرنیسم - آدولف لوس، گوستاو مالر و زیگموند فروید - را بررسی می‌کند، زیرا آنها به دنبال جهت‌گیری جدید در زمینه‌های خود بودند.

<. p>در یک مقاله پایانی، Schorske توجه خود را به تفکر درباره تاریخ معطوف می‌کند. در چارچوب فرهنگ پست مدرن، زمانی که رشته‌های دیگری که زمانی تاریخ را رها کرده بودند، کاربردهای جدیدی از آن کشف می‌کنند، او در مورد ماهیت و محدودیت‌های تاریخ برای مطالعه فرهنگ تأمل می‌کند.

در ابتدا منتشر شد. در سال 1998.

In this book, the distinguished historian Carl Schorske--author of the Pulitzer Prize-winning Fin-de-Siécle Vienna--draws together a series of essays that reveal the changing place of history in nineteenth-and twentieth-century cultures. In most intellectual and artistic fields, Schorske argues, twentieth-century Europeans and Americans have come to do their thinking without history. Modern art, modern architecture, modern music, modern science--all have defined themselves not as emerging from or even reacting against the past, but as detached from it in a new, autonomous cultural space. This is in stark contrast to the historicism of the nineteenth century, he argues, when ideas about the past pervaded most fields of thought from philosophy and politics to art, music, and literature. However, Schorske also shows that the nineteenth century's attachment to thinking with history and the modernist way of thinking without history are more than just antitheses. They are different ways of trying to address the problems of modernity, to give shape and meaning to European civilization in the era of industrial capitalism and mass politics.

Schorske begins by reflecting on his own vocation as it was shaped by the historical changes he has seen sweep across political and academic culture. Then he offers a European sampler of ways in which nineteenth-century European intellectuals used conceptions of the past to address the problems of their day: the city as community and artifact; the function of art; social dislocation. Narrowing his focus to Fin-de-Siécle Vienna in a second group of essays, he analyzes the emergence of ahistorical modernism in that city. Against the background of Austria's persistent, conflicting Baroque and Enlightenment traditions, Schorske examines three Viennese pioneers of modernism--Adolf Loos, Gustav Mahler, and Sigmund Freud--as they sought new orientation in their fields.

In a concluding essay, Schorske turns his attention to thinking about history. In the context of a postmodern culture, when other disciplines that had once abandoned history are discovering new uses for it, he reflects on the nature and limits of history for the study of culture.

Originally published in 1998.