Thin-Layer Chromatography with Flame Ionization Detection

کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) در سال های اخیر به یک روش جداسازی رایج و بسیار مورد علاقه در آزمایشگاه ها در زمینه های بسیار متنوع تبدیل شده است. بسیاری از اعتبار معرفی این تکنیک به عمل تحلیلی در اواخر دهه 1950 به دلیل E. Stahl • • این روش ساده است و با توانایی جداسازی بالا و حساسیت کافی مشخص می شود. با این حال، برخی از تحلیلگران احساس می کنند که اوج توسعه خود را پشت سر گذاشته است و به تدریج با کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا (HPLC) جایگزین می شود. این بدون شک یک تکنیک تحلیلی بسیار مهم است که از خواص جداسازی ویژه تعداد زیادی جاذب و امکان تنظیم سرعت جریان فاز متحرک با تنظیم فشار استفاده می‌کند. استانداردسازی شرایط آزمایشی در HPLC ساده‌تر از TLC، که در آن فعالیت جاذب و سرعت جریان ماده در لایه نازک به طور قابل توجهی به رطوبت نسبی جو آزمایشگاه و ترکیب فاز گازی در محفظه شستشو بستگی دارد. علاوه بر این، سیستم‌های تشخیص کمی نقاط جدا شده برای HPLC بهتر از TLC کلاسیک توسعه یافته‌اند، جایی که تا همین اواخر، آنالیز شیمیایی یا وزن‌سنجی دست‌وپاگیر و اغلب حتی به‌اندازه کافی قابل تکرار عصاره‌های لکه‌های جدا شده یا چگالی سنجی نقاط جدا شده بود. مناطقی که ابتدا توسط تجزیه در اثر حرارت یا واکنش با عوامل تشخیص مناسب قرار گرفتند، روش‌های تعیین غالب بودند.

Thin-layer chromatography (TLC) has become a common and much favoured separation technique in laboratories in widely varied fields in recent years. Much of the credit for the introduction of this technique into analytical practice at the l 2 end of the 1950s is due to E. Stahl • • This method is simple and is characterized by high separation ability and sufficient sensitivity3; however, some analysts feel that it has passed the peak in its development and will gradually be replaced by the more modem high-performance liquid chromatography (HPLC). This is undoubtedly a very important analytical technique utilizing the specific separa­ tion properties of a large number of sorbents and the possibility of regulating 4 the flow-rate of the mobile phase by adjusting the pressure • Standardization of the experimental conditions is simpler in HPLC than in TLC, where the activity of the sorbent and flow-rate of the eitlent in the thin layer depend markedly on the relative humidity of the laboratory atmosphere and on the composition of the gaseous phase in the elution chamber. In addition, systems for quantitative detection of the separated ~ones are better developed for HPLC than for classical TLC, where, until recently, cumbersome and often even insufficiently reproducible chemical or gravimetric analysis of the extracts of scraped-off spots or densitometry of the separated zones, located first by pyrolysis or reaction s with suitable detection agents, were the predominant determination methods .