دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Grégoire Chamayou
سری:
ISBN (شابک) : 235872047X, 9782358720472
ناشر: La Fabrique Editions
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 372
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Théorie du drone به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نظریه هواپیمای بدون سرنشین نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پهپاد ابزار خشونت از دور است، جایی که می توان دید بدون دیده شدن، لمس بدون لمس کردن، جان خود را بدون به خطر انداختن جان خود گرفت. این شکل از خشونت کنترل از راه دور، که هم چهره به چهره را از بین میبرد و هم فاصله را از بین میبرد، نیازمند بازاندیشی در مفاهیمی است که ظاهراً به اندازه مفاهیم مبارز (مبارز بدون جنگ چیست؟) یا منطقه درگیری (که در کجا انجام میشود) واضح است. خشونت رخ می دهد، بین چنین نقاط دوری پاره شده است؟). اما، بهطور رادیکالتر، مفهوم «جنگ» است که خود وارد بحران میشود: پهپاد نماد «شکار انسان پیشگیرانه» است، شکلی از خشونت که منجر به نیمه راه بین جنگ و پلیس میشود. کمپین های اعدام های فراقانونی که در مقیاس جهانی انجام می شود. این تلاش برای ریشه کن کردن کامل هرگونه رفتار متقابل در مواجهه با خشونت، نه تنها رفتار مادی خشونت مسلحانه را از لحاظ فنی، تاکتیکی، بلکه اصول سنتی اخلاق نظامی را که رسماً بر اساس شجاعت و فداکاری استوار است، مجدداً تنظیم می کند. زیرا پهپاد نیز سلاح ترسوها است: سلاح کسانی که هرگز خود را افشا نمی کنند. با این حال، این مانع از آن نمی شود که طرفداران آن آن را اخلاقی ترین سلاحی که بشریت تاکنون شناخته است، اعلام کنند. ایجاد این تغییر اخلاقی، این دگرگونی ارزشها، وظیفهای است که فیلسوفان آمریکایی و اسرائیلی در حوزه کوچک اخلاق نظامیشده روی آن کار میکنند. کار گفتمانی آنها برای اطمینان از مقبولیت اجتماعی و سیاسی این سلاح ضروری است. در این گفتمانهای مشروعیت، «عناصر زبان» دلالان اسلحه و سخنگویان نیروهای مسلح، خود را از طریق یک فرآیند خام کیمیاگری گفتمانی، به اصول راهنمای یک فلسفه اخلاقی یک ژانر جدید تبدیل میکنند. نکرواخلاق\" که نقد آن ضروری است.
Le drone est l'instrument d'une violence à distance, où l'on peut voir sans être vu, toucher sans être touché, ôter des vies sans jamais risquer la sienne. Cette forme de violence télécommandée, qui à la fois supprime le face-à-face et fait éclater la distance impose de repenser des concepts apparemment aussi évidents que ceux de combattant (qu'est-ce qu'un combattant sans combat ?) ou de zone de confit (où a lieu, une telle violence, écartelée entre des points si distants ?). Mais, plus radicalement, c'est la notion de " guerre " qui entre elle-même en crise : le drone est l'emblème de la " chasse à l'homme préventive ", forme de violence qui débouche, à mi-chemin entre guerre et police, sur des campagnes d'exécutions extrajudiciaires menées à l'échelle globale. Cette tentative d'éradication absolue de toute réciprocité dans l'exposition à la violence reconfgure non seulement la conduite matérielle de la violence armée, techniquement, tactiquement, mais aussi les principes traditionnels d'un ethos militaire officiellement fondé sur la bravoure et l'esprit de sacrifice. Car le drone est aussi l'arme du lâche : celle de ceux qui ne s'exposent jamais. Cela n'empêche pourtant pas ses partisans de la proclamer être l'arme la plus éthique que l'humanité ait jamais connue. Opérer cette conversion morale, cette transmutation des valeurs est la tâche à laquelle s'attellent aujourd'hui des philosophes américains et israéliens qui oeuvrent dans le petit champ de l'éthique militarisée. Leur travail discursif est essentiel pour assurer l'acceptabilité sociale et politique de cette arme. Dans ces discours de légitimation, les " éléments de langage " de marchands d'armes et de porte-parole des forces armées se trouvent reconvertis, par un grossier processus d'alchimie discursive, en principes directeurs d'une philosophie éthique d'un nouveau genre - une " nécroéthique ", dont il est capital de faire la critique.