Theorie des kommunalen Finanzausgleichs: Allokative und distributive Aspekte

هدف این کار تجزیه و تحلیل اثرات توزیعی و تخصیصی روش توزیع سنتی با توجه به اهداف فدرال مربوطه است. برای این منظور، توزیع تکالیف به صورت تحلیلی در چارچوب یک مدل پیوسته تعیین می شود. آمار مقایسه ای برای پارامترهای تنظیم کننده اعمال می شود. رفتار حداکثرسازی مطلوبیت از سوی شهرداری ها پذیرفته شده است. در مجموع می توان نشان داد که سیستم یکسان سازی غالب الزامات اساسی را برآورده نمی کند. دارای تناقضات ذاتی مختلفی است. این امر به‌ویژه در مورد وجود اثرات واپس‌گرای قابل تأیید به‌صورت جداگانه صدق می‌کند، که به وضوح تز رایج تحقق همزمان اهداف توزیع عمودی و افقی را رد می‌کند.

Ziel dieser Arbeit ist es, die distributiven und allokativen Effekte des traditionell praktizierten Verteilungsverfahrens im Hinblick auf die entsprechenden föderalstaatlichen Ziele zu analysieren. Dazu wird im Rahmen eines kontinuierlichen Modells die Verteilung von Zuweisungen analytisch bestimmt. Komparative Statistik wird auf die regulierenden Parameter angewandt. Auf Seiten der Kommunen wird nutzenmaximierendes Verhalten angenommen. Insgesamt kann gezeigt werden, daß das herrschende Ausgleichssystem fundamentalen Anforderungen nicht genügt. Es weist verschiedene inhärente Inkonsistenzen auf. Dies betrifft insbesondere die im einzelnen nachweisbare Existenz regressiver Effekte, die die gängige These einer simultanen Realisierung vertikaler und horizontaler Verteilungsziele eindeutig widerlegt.