دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Jeremiah W. Cataldo
سری: Library Hebrew Bible Old Testament Studies volume 498
ISBN (شابک) : 0567599345, 9780567599346
ناشر: T&T Clark Int'l
سال نشر: 2009
تعداد صفحات: 229
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Theocratic Yehud?: Issues of Government in a Persian Province (Library Hebrew Bible Old Testament Studies) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب یهود تئوکراتیک؟: مسائل حکومت در یک استان ایرانی (مطالعات عهد عتیق کتاب مقدس عبری کتابخانه) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در میان انواع بازسازیهای سیاسی-اجتماعی دوره ایرانی یهود، یکی «اجماع» خودنمایی میکند - یکی که بیان میکند کهکشانی اورشلیم از سطح برجستهای از اقتدار برخوردار بود که نماد آن در معبد اورشلیم است. متأسفانه، این به راحتی به نتیجه گیری از یک حکومت دینی در یهود منجر می شود. مشکل، تا حدی، به دلیل ارتباط مستقیم کشیشهایی است که فرض میشود با ساختار حکومتی تئوکراتیک معتبر هستند. برای پرداختن به این مشکل، حداقل سه جنبه از ساختار(های) حکومتی یهود نیازمند توجه بیشتر است: (1) پیامدهای اجتماعی یک ساختار حکومتی خاص در یک جامعه؛ (2) تحولات جامعه منتهی به آن ساختار حاکم. و (3) تعریف واضحی از اصطلاح و مفهوم دین سالاری. از آنجایی که به نظر می رسد بسیاری از محققین در نقطه ای از بحث هایشان درباره یهود دوره فارسی به یک «ساختار» یا «روح» تئوکراتیک وابسته هستند، معمولاً انتظار می رود تعریف روشنی از دین سالاری بیابند. در عوض، اغلب از یک تعریف شتابزده و نامناسب استفاده میشود که به نظر میرسد از پرداختن به پیچیدگیهای اجتماعی و سیاسی اجتناب میکند. نتیجه این است که به نظر میرسد هیچ قدرت یا خلأ سیاسی وجود نداشته است که به کشیش اجازه میدهد ادعای قدرت در یهود را بدهد. امپراتوری ایران به سرزمینها اجازه ایجاد ساختارهای حکومتی خودمختار را نداد (فصل 2). قلمروهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی یهود در چارچوب حکومت شاهنشاهی ایران عمل می کرد (فصل 3). و اصطلاح تئوکراسی وقتی بر اساس مقتضیات علمی-اجتماعی تعریف می شود (فصل چهارم)، بافت اجتماعی-سیاسی یهود را در دوره ایرانی به درستی توصیف نمی کند (فصل پنجم).
Among the variety of social-political reconstructions of Persian-period Yehud, one "consensus" stands out - one which states that the Jerusalem priesthood enjoyed a prominent level of authority, symbolized in the Jerusalem temple. Unfortunately, this leads easily into conclusions of a theocracy in Yehud. The problem, in part, is due to the immediate association of priests assumed to be authoritative with that of a theocratic governing structure.To address this problem, at least three aspects of Yehud's governing structure(s) require further attention: (1) the social implications of a particular governing structure within a society; (2) the developments of a society leading up to that governing structure; and (3) a clearly articulated definition of the term and concept of theocracy. Since many scholars appear to depend upon a theocratic "structure" or "spirit" at some point in their discussions of Persian-period Yehud, one would usualy expect to find a clear definition of theocracy. Instead, a hasty and ill-equipped definition that seems to avoid addressing the social and political complexities is often used.The conclusion is that no power or political vacuum appears to have existed allowing the priesthood to claim power in Yehud. The Persian empire did not allow territories to develop autonomous governing structures (Chapter 2). The social, economic, and political realms of Yehud functioned within the framework of Persian imperial administration (Chapter 3). And the term theocracy, when defined according to social-scientific requirements (Chapter 4), does not accurately describe the social-political context of Yehud during the Persian period (Chapter 5).