Theatre in the Third Reich, the Prewar Years: Essays on Theatre in Nazi Germany

این جلد تئاتر قبل از جنگ در آلمان هیتلری را در نظر می گیرد، موضوعی که قبلاً در تاریخ تئاتر نادیده گرفته شده بود. مقدمه ای مبسوط، صحنه تئاتر سال 1933 را تنظیم می کند و قوانین و سازمان های اصلی تئاتر را که در آن سال تشکیل شده بودند، ترسیم می کند. مقاله اولیه به بررسی جامعه عامیانه یکپارچه ای می پردازد که برای دستیابی به قدرت مورد استفاده قرار می گیرد و توسط هنر پاکسازی شده و احیا شده آلمانی خدمت می شود. نمایشنامه هایی که در آلمان نازی به موفقیت بزرگی دست یافتند —Die endlose Strasse اثر زیگموند گراف و شش اثر از ابرهارد ولفگانگ مولر — در نظر گرفته می شوند. در مقالاتی که به تئاترهای خاص اختصاص داده شده است، این اثر به بررسی چگونگی عملکرد گروسس شوسپیلهاوس راینهارت در زمان نازی‌ها می‌پردازد و چگونه تئاتر منطقه‌ای Detmold Stadtt مجبور به رعایت زیبایی‌شناسی جدید سیاسی شده بود.

مشهور و ورنر کراوس، بازیگر ممتاز، موضوع مقاله‌ای درباره مسئولیت هنری است، در حالی که فصلی درباره سه کارگردان مشهور - گروندگنز، فهلینگ و هیپرت - نشان می‌دهد که چگونه هنرمندان برای آزادی هنری مانور می‌دهند. اولین جشنواره ملی وزارت تبلیغات در درسدن در سال 1934 پوشش داده شد. دو مقاله پایانی به تئاتر اقلیت ها می پردازد - تئاتر یهودی در رایش سوم ضد یهود و به عنوان پس نویس جلد، تئاتر در اردوگاه های کار اجباری نازی ها.

This volume considers prewar theatre in Hitler's Germany, a previously neglected subject in theatre history. An extended introduction sets the theatre scene of 1933 and charts the major theatre regulations and organizations formed that year. The initial essay examines the unified folk community used to achieve power and served by purged and revived German art. Plays that achieved great success in Nazi Germany—Die endlose Strasse by Sigmund Graff and six works by Eberhard Wolfgang Moller—are considered. In essays devoted to specific theatres, the work examines how Reinhardt's Grosses Schauspielhaus fared under the Nazis and how the regional Detmold Stadttheater was obliged to observe the new politicized aesthetics.

The famous and privileged actor Werner Krauss is the subject of an essay on artistic responsibility, while a chapter on three famed directors—Grundgens, Fehling, and Hilpert—shows how artists maneuvered for artistic freedom. The Propaganda Ministry's first national festival in Dresden in 1934 is covered. The final two essays look at minority theatre—Jewish theatre in the anti-Semitic Third Reich and, as a postscript to the volume, theatre in the Nazi concentration camps.