دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Adrian Parr
سری:
ISBN (شابک) : 0231158289, 9780231158282
ناشر: Columbia University Press
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 17 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Wrath of Capital: Neoliberalism and Climate Change Politics به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب خشم سرمایه: نئولیبرالیسم و سیاست تغییر آب و هوا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اگرچه تغییر اقلیم به دغدغه اصلی قرن بیست و یکم تبدیل شده است،
اما قدرت های جهانی از اجرای تغییرات لازم برای معکوس کردن این
روندها خودداری می کنند. در عوض، آنها طبیعت و سیاست و گفتمان
تغییرات آب و هوایی را نئولیبرالیزه کرده اند، و نشانه هایی از
نوع شدیدتر انباشت سرمایه در افق وجود دارد. آدریان پار توجه را
به شرایط اجتماعی-اقتصادی مشکل ساز سرمایه داری نئولیبرال که
زیربنای چالش های زیست محیطی جهان است، جلب می کند و استدلال می
کند که تا زمانی که پیامدهای مداخله نئولیبرالیسم در گفتگوها و
سیاست های تغییرات آب و هوایی را درک نکنیم، بشریت در مسیر یک
بحران برگشت ناپذیر قرار دارد.
پار نه تنها شکست جهانی را در تولید گزینههای سیاسی منصفانه برای
مقررات زیست محیطی افشا میکند، بلکه پارادایمهای سیاسی غالبی را
که مانع از کشف جایگزینهای بادوام میشوند، در هم میشکند. او
نئولیبرالیزه شدن طبیعت را در توسعه فناوری های سبز، استفاده از
زمین، عادات غذایی، شیوه های تولید مثل، الگوهای مصرف، استراتژی
های طراحی و رسانه ها برجسته می کند. او این تصور را که بازار
آزاد می تواند تخریب محیطی و تغییرات آب و هوایی ضعیف کننده را حل
کند، به عنوان چیزی بیش از یک روح سیاسی خالی از آرمان های جمعی
خود رد می کند.
تقبیح آنچه که او به عنوان شکست تخیل انسان و با فقیر شدن نهادهای
سیاسی، پار به ماهیت تغییر و وجود در غیاب آینده می اندیشد. او
معتقد است که جنبش پایداری باید با منطق و جلوههای فرهنگی اقتصاد
مصرفکننده با شدت بیشتری درگیر شود تا سیاست دگرگونکنندهتری را
در دست بگیرد. او هشدار میدهد که اگر قدرتمندان اقتصادی به
انحصار معنای تغییر محیطی ادامه دهند، راهحلهای جمعی جدید و
امیدوارکنندهتر ریشهدار نمیشوند.
Although climate change has become the dominant concern of the
twenty-first century, global powers refuse to implement the
changes necessary to reverse these trends. Instead, they have
neoliberalized nature and climate change politics and
discourse, and there are indications of a more virulent strain
of capital accumulation on the horizon. Adrian Parr calls
attention to the problematic socioeconomic conditions of
neoliberal capitalism underpinning the world's environmental
challenges, and she argues that, until we grasp the
implications of neoliberalism's interference in climate change
talks and policy, humanity is on track to an irreversible
crisis.
Parr not only exposes the global failure to produce equitable
political options for environmental regulation, but she also
breaks down the dominant political paradigms hindering the
discovery of viable alternatives. She highlights the
neoliberalization of nature in the development of green
technologies, land use, dietary habits, reproductive practices,
consumption patterns, design strategies, and media. She
dismisses the notion that the free market can solve
debilitating environmental degradation and climate change as
nothing more than a political ghost emptied of its collective
aspirations.
Decrying what she perceives as a failure of the human
imagination and an impoverishment of political institutions,
Parr ruminates on the nature of change and existence in the
absence of a future. The sustainability movement, she contends,
must engage more aggressively with the logic and cultural
manifestations of consumer economics to take hold of a more
transformative politics. If the economically powerful continue
to monopolize the meaning of environmental change, she warns,
new and more promising collective solutions will fail to take
root.