The World Geopolitics of Drugs, 1998/1999

گزارش دیگر توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده منتشر شده است و بیشتر "متعهد" است، اما فقط تا آنجا که به منافع ملی تنها قدرت برتر جهان مربوط می شود. بنابراین گزارش وزارت خارجه باید با در نظر گرفتن وضعیت روابط ایالات متحده با کشورهای مربوطه خوانده شود. این گزارش با فرآیند به اصطلاح \"گواهینامه\" همراه است که اغلب بر خصوصیات دوگانه آن تاکید شده است. به عنوان مثال، ایران، کشوری که عزمش برای مبارزه با ترانزیت مواد مخدر در خاکش شناخته شده است - سالانه بیش از 100 نیروی انتظامی ایران در نتیجه آن جان خود را از دست می دهند - از "لیست سیاه" "کشورهای تایید نشده" حذف شد. در بهار 1999، دقیقاً زمانی که سیاست باز کردن خود را در برابر نفوذ خارجی، از جمله نفوذ ایالات متحده، آغاز کرد. در نگاهی به گذشته، این نشان می‌دهد که دولت ایالات متحده در سال‌های گذشته ایران را به دلیل اینکه به عنوان یک کشور اسلامی و تروریستی تلقی می‌شد و نه به دلیل دخالت احتمالی آن در قاچاق مواد مخدر، از اعتبار خارج کرده بود. همچنین آخرین گزارش وزارت امور خارجه توضیح نمی دهد که چرا حاجی ایوب افریدی، بارون بزرگ مواد مخدر پاکستان، که داوطلبانه خود را به مقامات ایالات متحده تسلیم کرده بود، پس از گذراندن سه سال و نیم در زندان ایالات متحده در سال 1999 به پاکستان بازگشت.

The other report is published by the U. S. State Department and is more "committed," but only as far as the national interest of the world's only su­ perpower is concerned. Therefore, the State Department report must be read while keeping in mind the state of U. S. relations with the countries concerned. This report is accompanied by the so-called "certification" process, whose ar­ bitrary character has often been stressed. For instance, Iran, a country whose determination to fight the drug transit on its territory is well-known - more than 100 Iranian law enforcement agents die every year as a restult - was removed from the "blacklist" of "decertified countries" in the spring of 1999, precisely as it was inaugurating a policy of opening itself to external influ­ ence, including that of the United States. In retrospect, this demonstrates that the U. S. government had decertified Iran in past years because it was viewed as an Islamic and terrorist country, not because of its supposed involvement in drug trafficking. Neither does the last State Department report explain why Haji Ayub Afridi, a major Pakistani drug baron, who had voluntarily surrendered to U. S. authorities, returned to Pakistan in 1999 after spending a mere three and a half years in a U. S. prison.