The Wisconsin Oneidas and the Episcopal Church: A Chain Linking Two Traditions

این همکاری منحصربه‌فرد مورخان دانشگاهی، بزرگان اونیدا و روحانیون اسقفی داستان شگفت‌انگیزی را بیان می‌کند که چگونه قدیمی‌ترین مأموریت و عبادت پروتستان در غرب میانه بالا در جامعه Oneida ریشه دوانید. پیوندهای شخصی که بین روحانیون اسقفی و ویسکانسین اونیداس ایجاد شد، برای اینکه به جامعه اجازه دهد پیام مسیحی را که توسط بیگانگان ارائه می شود بپذیرد، مهمتر از الهیات بود. اسقف های اسقفی و میسیونرها در ویسکانسین در مواقعی مدافعان اونیداها در برابر سفیدپوستان خارجی بودند که تلاش می کردند به زمین ها و منابع آنها دست یابند. در زمان‌های دیگر، این روحانیون پروژه‌هایی را آغاز می‌کردند که Oneidas آن را مفید می‌دانست - یک مدرسه، یک بیمارستان، یا یک برنامه توری برای زنان Oneida که منبع درآمد و شناخت ملی برای هنر آنها بود. روحانیون ایمان اسقفی را در چارچوب فرهنگی و مذهبی ایروکوئی - آیین شورای تسلیت - که سابقه ای طولانی در میان شش ملت داشت، وارد کردند. به نوبه خود، Oneidas با استفاده از زبان خود در Gloria in Excelsis و Te Deum و همچنین با استفاده از Oneida در آواز خود، شکل ایمان اسقفی را تغییر دادند. سرودهای مسیحی.

مسیحیت همچنان برای بسیاری از سرخپوستان آمریکا معنای واقعی دارد. ویسکانسین اونیداس و کلیسای اسقفی بر قدرت و میراث آن رابطه گواهی می دهد.

This unique collaboration by academic historians, Oneida elders, and Episcopal clergy tells the fascinating story of how the oldest Protestant mission and house of worship in the upper Midwest took root in the Oneida community. Personal bonds that developed between the Episcopal clergy and the Wisconsin Oneidas proved more important than theology in allowing the community to accept the Christian message brought by outsiders. Episcopal bishops and missionaries in Wisconsin were at times defenders of the Oneidas against outside whites attempting to get at their lands and resources. At other times, these clergy initiated projects that the Oneidas saw as beneficial―a school, a hospital, or a lace-making program for Oneida women that provided a source of income and national recognition for their artistry. The clergy incorporated the Episcopal faith into an Iroquoian cultural and religious framework―the Condolence Council ritual―that had a longstanding history among the Six Nations. In turn, the Oneidas modified the very form of the Episcopal faith by using their own language in the Gloria in Excelsis and the Te Deum as well as by employing Oneida in their singing of Christian hymns.

Christianity continues to have real meaning for many American Indians. The Wisconsin Oneidas and the Episcopal Church testifies to the power and legacy of that relationship.