دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: C. P. Ragland
سری:
ISBN (شابک) : 0190264454, 9780190264451
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 270
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب اراده به عقل: تئودیسه و آزادی در دکارت: مدرن، فلسفه، سیاست و علوم اجتماعی، تاریخ و نظرسنجی، فلسفه، علوم انسانی، کتاب های درسی جدید، مستعمل و اجاره ای، بوتیک تخصصی
در صورت تبدیل فایل کتاب The Will to Reason: Theodicy and Freedom in Descartes به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اراده به عقل: تئودیسه و آزادی در دکارت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این کتاب با ارائه دیدگاهی بدیع در مورد پروژه مرکزی مدیتیشنهای
دکارت، استدلال میکند که تئودیسه اختیاری دکارت برای رد شکاکیت
او بسیار مهم است.
یک رشته مشترک در میان تردیدهای رادیکال دکارت در مورد مراقبه
اول، بحث مراقبه چهارم او در مورد خطا، و آشتی پرهیزگارانه او از
مشیت و آزادی می گذرد: هر یک شامل برخوردی از دیدگاه ها است - به
نظر می رسد تفکر در مورد خدا نتیجه گیری هایی کاملاً متضاد را
ایجاد می کند. به کسانی که وقتی فقط به خودمان فکر می کنیم به
آنها می رسیم. دکارت از این می ترسد که یک شکاک بتواند از این
برخورد دیدگاه ها سوء استفاده کند تا استدلال کند که عقل قابل
اعتماد نیست زیرا خود متناقض است. برای رد شکاک و اثبات قوام عقل،
برای دکارت کافی نیست که (در مراقبه سوم) نشان دهد که خالق ما
کامل است. او همچنین باید (در مورد چهارم) نشان دهد که خطاهای ما
نمی تواند نقص خدا را ثابت کند. برای این کار، دکارت این ایده را
مطرح می کند که ما آزادانه در اشتباه هستیم. با این حال، چشم
اندازها در ابتدا برای این تئودیسه اختیاری مبهم به نظر می رسد،
زیرا به نظر می رسد دکارت فاقد هرگونه درک منسجم یا منسجمی از
آزادی انسان است.
در یک تحلیل بسیار عمیق که شامل چهار فصل می شود، راگلاند استدلال
می کند که علیرغم ظاهر اولیه، دکارت به طور مداوم درک منسجمی از
آزادی انسان ارائه می دهد: برای دکارت، آزادی اساساً توانایی
انجام کار درست است. از آنجایی که ما اغلب اشتباه می کنیم، انسان
های واقعی باید بتوانند در غیر این صورت انجام دهند - اعمال ما
نمی تواند توسط خدا یا روانشناسی ما به طور علّی تعیین شود. اما
آزادی در اصل با جبر گرایی سازگار است: در حالی که ما را آزاد می
گذارد، خدا می توانست ما را تعیین کند که همیشه کار خوب انجام
دهیم (یا حقیقت را باور کنیم). اگرچه این مفهوم از آزادی هم
سازگار و هم با اهداف دکارت سازگار است، اما وقتی او سعی میکند
آن را با مشیت الهی آشتی دهد، استراتژی دکارت با شکست مواجه
میشود و با آموزه بدنام او که خدا حقایق ابدی را آفریده است،
مخالفت میکند.
Offering an original perspective on the central project of
Descartes' Meditations, this book argues that Descartes' free
will theodicy is crucial to his refutation of skepticism.
A common thread runs through Descartes' radical First
Meditation doubts, his Fourth Meditation discussion of error,
and his pious reconciliation of providence and freedom: each
involves a clash of perspectives-thinking of God seems to force
conclusions diametrically opposed to those we reach when
thinking only of ourselves. Descartes fears that a skeptic
could exploit this clash of perspectives to argue that Reason
is not trustworthy because self-contradictory. To refute the
skeptic and vindicate the consistency of Reason, it is not
enough for Descartes to demonstrate (in the Third Meditation)
that our Creator is perfect; he must also show (in the Fourth)
that our errors cannot prove God's imperfection. To do this,
Descartes invokes the idea that we err freely. However,
prospects initially seem dim for this free will theodicy,
because Descartes appears to lack any consistent or coherent
understanding of human freedom.
In an extremely in-depth analysis spanning four chapters,
Ragland argues that despite initial appearances, Descartes
consistently offered a coherent understanding of human freedom:
for Descartes, freedom is most fundamentally the ability to do
the right thing. Since we often do wrong, actual humans must
therefore be able to do otherwise-our actions cannot be
causally determined by God or our psychology. But freedom is in
principle compatible with determinism: while leaving us free,
God could have determined us to always do the good (or believe
the true). Though this conception of freedom is both consistent
and suitable to Descartes' purposes, when he attempts to
reconcile it with divine providence, Descartes's strategy
fails, running afoul of his infamous doctrine that God created
the eternal truths.