The Widowed Ones: Beyond the Battle of the Little Bighorn

در اواخر دهه 1800، زنان زیادی وجود نداشتند که فرصت همراهی همسران خود را در ماجراجویی هایی داشته باشند که آنقدر هیجان انگیز به نظر می رسید که ساختگی به نظر می رسید. زنانی که با افسران هفتمین سواره نظام ژنرال جورج آرمسترانگ کاستر ازدواج کردند، چنین بود. همسران افسران هفت نفر بودند. همه آنها دوستان خوبی بودند که همراه با همسرشان از پستی به پست دیگر با یکدیگر سفر می کردند. از بین هفت بیوه، الیزابت کاستر شناخته شده ترین بود. به عنوان همسر افسر فرمانده، لیبی احساس می کرد که این وظیفه خود است که وقتی به همسران افسر در فورت لینکلن گفته شد که شوهرانشان در نبرد لیتل بیگورن کشته شده اند، حضور داشته باشد.

زنان غرق در نامه های تسلیت بودند. بیشتر مردم در ابراز غم و اندوه خود در مورد از دست دادن بیوه ها صادق بودند. برخی دیگر شکارچیان غمگین سوغاتی بودند که از لباس و اسلحه شخصی شوهرانشان به عنوان یادگاری درخواست می کردند. مطبوعات درگیر این بودند که چگونه همسران افسران متوفی غم خود را مدیریت می کنند. در طول اولین سال پس از این رویداد غم انگیز، خبرنگاران به دنبال آنها بودند تا بدانند چگونه با آن کنار می آیند، چه برنامه هایی برای آینده دارند، و اگر چیزی در مورد خود نبرد می دانند. بیوه ها توانستند از طریق بررسی دقیق به سربازی برسند زیرا یکدیگر را داشتند. آنها به یکدیگر اعتماد کردند، بدون عذرخواهی گریه کردند و در مورد وضعیت ناامید مالی خود صحبت کردند.

دوستی که بیوه‌های داغدیده با یکدیگر داشتند منبع حیاتی حمایت بود. گذار از همسران افسرانی که در قلعه‌های مختلف در مرزهای وحشی زندگی می‌کردند به زنان مجردی که خانه‌های خودشان را داشتند، تنظیم سختی بود. بدون وابستگی به یکدیگر، زمان ممکن بود بیشتر از یک مبارزه باشد. The Widowed Ones: Beyond the Battle of the Little Bighorn داستان این زنان و پیوند منحصر به فرد آنها را از طریق مطالبی که قبلاً دیده نشده از کتابخانه و موزه الیزابت کاستر در گاریوون، مونتانا، از جمله نامه هایی به و از سیاستمداران و نظامیان به اشتراک گذاشته اند، روایت می کند. رهبران به بیوه ها، سربازان همکار و منتقدان جورج کاستر به بیوه ها، و نامه هایی بین خود بیوه ها در مورد زمانی که زنان برای اولین بار ملاقات کردند، مردانی که با آنها ازدواج کردند و تلاش آنها برای استقامت پس از فاجعه.

There weren't many women in the late 1800s who had the opportunity to accompany their husbands on adventures that were so exciting they seemed fictitious. Such was the case for the women married to the officers in General George Armstrong Custer's Seventh Cavalry. There were seven officers' wives. They were all good friends who traveled from post to post with one another along with their spouses. Of the seven widows, Elizabeth Custer was the most well-known. As the wife of the commanding officer, Libbie felt it was her duty to be present when the officer's wives at Fort Lincoln were told their husbands had been killed at the Battle of the Little Bighorn.

The women were overwhelmed with letters of condolence. Most people were sincere in their expressions of sorrow over the widows' loss. Others were ghoulish souvenir hunters requesting articles of their husbands' clothing and personal weapons as keepsakes. The press was preoccupied with how the wives of the deceased officers were handling their grief. During the first year after the tragic event, reporters sought them out to learn how they were coping, what plans they had for the future, and what, if anything, they knew about the battle itself. The widows were able to soldier through the scrutiny because they had one another. They confided in each other, cried without apologizing, and discussed their desperate financial situations.

The friendship the bereaved widows had with one another proved to be a critical source of support. The transition from being officers' wives living at various forts on the wild frontier to being single women with homes of their own was a difficult adjustment. Without one another to depend upon, the time might have been more of a struggle. The Widowed Ones: Beyond the Battle of the Little Bighorn tells the stories of these women and the unique bond they shared through never-before-seen materials from the Elizabeth Custer Library and Museum at Garryowen, Montana, including letters to and from politicians and military leaders to the widows, fellow soldiers and critics of George Custer to the widows, and letters between the widows themselves about when the women first met, the men they married, and their attempts to persevere after the tragedy.