دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 0
نویسندگان: John Myers
سری: World Musics
ISBN (شابک) : 0873384555, 9780873384551
ناشر: Kent State Univ Pr
سال نشر: 1992
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 6 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Way of the Pipa: Structure and Imagery in Chinese Lute Music به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب راه پیپا: ساختار و تصویرسازی در موسیقی عود چینی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
دو هزار سال پیش، عود از طریق مسیرهای تجاری زمینی از آسیای مرکزی به چین وارد شد و به سرعت در بسیاری از مناطق مورد استفاده قرار گرفت. اسناد باستانی دربار توصیف می کنند که چگونه نسل های نوازندگان با استعداد موسیقی آن را توسعه دادند. جان ای. مایرز یکی از این اسناد را ترجمه می کند تا به خوانندگان زبان انگلیسی موسیقی سنتی و فلسفه هنری عود یا پیپا چینی را معرفی کند. او زبان و مهارتهای موسیقی را با حساسیت زیباییشناختی در به اشتراک گذاشتن آنچه «این دنیای زیبایی بیانگر» مینامد ترکیب میکند. سندی که او ترجمه می کند مجموعه Hua در سال 1819 است، اولین نسخه تولید انبوه موسیقی انفرادی برای پیپا. این کمک کرد تا در چین مشروعیت اجرای انفرادی و تزکیه خود بر روی سازهایی غیر از زیتر ارجمند کین برقرار شود. این مجموعه که سرشار از اشارات زیباییشناختی و نتهای موسیقی است، منبع مطالعاتی ارزشمندی است و به عنوان پنجرهای به روابط احتمالی بین مقولههای زیباییشناختی و ساختار ترکیبی عمل میکند. تجزیه و تحلیل ساختاری، مبتنی بر رونویسی مقایسهای و جستجوی ویژگیهای مولد، اساس سازماندهی رپرتوار و رابطه نزدیک این ژانر را با ژانرهای مختلف گروه ساز در جنوب چین نشان میدهد. مایرز همچنین استفاده از ریتم های نامتقارن عبارت را به عنوان وسیله ای برای توسعه موسیقی و به عنوان یک پیوستار هموار در میان سطوح مختلف ساختار موسیقی بررسی می کند. در فصلهای پایانی، او اهمیت کیهانی و روانشناختی احتمالی موسیقی سنتی پیپا را بررسی میکند، بهعنوان مثال، در بیان دیالکتیک «ون» و «وو» (تصفیه در برابر خشونت)، اجرای موسیقی. زیبایی شناسی برگرفته از دائوسیم، و در تصاویر دیگر از این قبیل. "راه پیپا" گام مهمی در تحقیقات موسیقی چینی در غرب و چین است. این باید برای متخصصان موسیقی چینی و مطالعات آسیای شرقی و متخصصان زیبایی شناسی بین فرهنگی و اتنوموسیکولوژی جذاب باشد. بحث مربوط به دائوئیسم ممکن است خوانندگان علاقه مند به هنرهای رزمی را جذب کند.
Two thousand years ago, the lute was imported to China via overland trade routes from Central Asia and was adopted quickly in many of the regions. Ancient court documents describe how generations of talented musicians developed its music. John E. Myers translates one of these documents to introduce to readers of the English language the traditional music and artistic philosophy of the Chinese lute or pipa. He combines language and musical skills with an aesthetic sensibility in sharing what he calls "this world of expressive beauty". The document he translates is the Hua Collection of 1819, the first mass-produced edition of solo music for the pipa. It helped to establish in China the legitimacy of solo performance and self-cultivation on instruments other than the venerable qin zither. Rich in aesthetic allusions and musical notation, the collection is a valuable study source and serves as a window into the possible relationships between aesthetic categories and compositional structure. Structural analysis, based on both comparative transcription and the search for generative features, reveals the basis for organization of the repertoire and the close relationship of this genre to various instrumental ensemble genres of southern China. Myers also examines the use of asymmetric phrase rhythms as a means of musical development and as a smooth continuum among various levels of musical structure. In the closing chapters, he explores the possible cosmological and psychological significance of traditional pipa music as found, for example, in the expression of the dialectics of "wen" and "wu" (refinement versus violence), a musical performance aesthetic derived from Daosim, and in other such imagery. "The Way of the Pipa" represents an important step in Chinese music research in both the West and in China. It should appeal to specialists in Chinese music and East-Asian studies, and generalists in cross-cultural aesthetics and ethnomusicology. The discussion relating to Daoism may attract readers interested in the martial arts.