The War for White Australia 1914–18 Best We Forget

آماده سازی برای یک جنگ آتی و در نهایت تعهد به آن جنگ ناشی از احساس آسیب پذیری استرالیای سفید در اقیانوس آرام بود، سناریوهای کابوس وار مختلف که در آن استرالیا می توانست بدون کمک بریتانیا و توسط استرالیا به حال خود رها شود. عزم برای داشتن خلوص نژادی تقریباً به هر قیمتی.

وقتی جنگ فرا رسید، سرانجام، استراتژی به اندازه کافی ساده بود: استرالیایی‌ها با قول حمایت کامل امیدوار بودند که در ازای یک استرالیا سفید، حمایت صریح بریتانیا را به دست آورند. آنها امیدوار بودند که آنها را رها نکنند.

دکتر. پیتر کاکریننویسنده غیرداستانی، داستانی، نظری و سفر است. آثار او برنده جوایز بسیاری از جمله جایزه انجمن نویسندگان استرالیایی برای داستان های غیرداستانی (1993) برای سیمپسون و خر شده اند. او همچنین برنده عصر کتاب سال و جایزه نخست وزیر برای تاریخ استرالیا در سال 2007 برای جاه طلبی استعماری شد. او در سیدنی زندگی می کند.

The preparation for a coming war and ultimately the commitment to that war was driven by White Australia's sense of vulnerability in the Pacific, by various nightmare scenarios in which Australia could be left to fend for itself, unaided by Britain, and by the determination to have racial purity at almost any cost.

When the war came, finally, the strategy was simple enough: by promising total support the Australians hoped to secure Britain's unequivocal support in return, for a White Australia. They hoped they would not be forsaken.

Dr. Peter Cochrane is a writer of non-fiction, fiction, opinion and travel. His works have won many awards including the Fellowship of Australian Writers' Award for Non-Fiction (1993) for Simpson and the Donkey. He also won the Age Book of the Year and the Prime Minister's Prize for Australian History in 2007 for Colonial Ambition. He lives in Sydney.