The Wacousta Syndrome: Explorations in the Canadian Langscape

مک گرگور می گوید که کانادایی های اولیه به سختی ماجراجویان سرسخت افسانه بودند. در واقع، آن‌ها منظره قلعه را به ندای حیات وحش ترجیح می‌دادند - این امری ناامیدکننده برای ملتی بود که در تام تامسون، مسافرین و پسران پیشاهنگ برانگیختند. در دوران مدرن، کانادایی‌ها راحت‌تر در امنیت شهرهای کوچک زندگی می‌کنند، که با خوشحالی با سازش و مناسک تنظیم می‌شوند. آنها دارای شخصیت دوسوگرا هستند، افق های محدودی دارند، اما در این محدوده ها قدرت و توانایی زیادی برای کنترل زندگی خود دارند.

مک گرگور نقطه شروع خود را عقب نشینی کانادایی ها از طبیعت می داند - بیابان شگفت انگیز و خصمانه شمال. - همانطور که در Wacousta سرگرد جان ریچاردسون نشان داده شده است. او در این رمان پارادایم تجربه کانادایی را می یابد - مردی که با محیطی به طور کلی ناخوشایند در تضاد است - الگویی که بر کل بیان فرهنگی ما نفوذ کرده و بر آن مسلط است. او با مطالعه مصنوعات فرهنگی کانادا، به‌ویژه آثار ادبی قرن بیستم، «منظره» کانادا (مجموعه اسطوره‌هایی را که فرهنگ از طریق آن برخورد خود را با طبیعت پردازش می‌کند) را بررسی می‌کند، با هدف چیزی کمتر از ترسیم «کانادایی اولیه» و \"نقشه برداری\" حس کانادایی از خود. او تصویری جامع از فرهنگ کانادا را بازسازی می‌کند که از روکش «آمریکایی» آن جدا شده است، به‌عنوان یک کل منطقی، خودسازگار و یکپارچه، و با تحلیلی درخشان از نقش هنرمند، به‌ویژه نویسنده، به‌عنوان واسطه‌ای بین خود و ما به پایان می‌رسد. دنیای ما.

هوش حیاتی مهمی در اینجا وجود دارد. مک گرگور برای کسانی که فکر می‌کنند درباره ادبیات، هنر و هویت فرهنگی ما می‌دانند، چالش بزرگی ارائه می‌کند تا دیدگاه‌های فعلی‌شان را اصلاح کنند و دوباره فکر کنند، احتمالاً حتی تغییر دهند.

Early Canadians, McGregor finds, were hardly the robust adventurers of legend; in fact, they preferred the view from the fort to the call of the wild - a disconcerting through for a nation rasied on TomThomson, voyageurs, and the boy scouts. In modern times, Canadians live most comfortably in the security of small towns, happily regulated by compromise and ritual. Ambivalent in character, they have limited horizons, but within these bounds they have great power and ability to control their own lives.

McGregor takes as her starting point the Canadian's recoil from nature - the awesome and hostile northern wilderness - as exemplified in Major John Richardson's Wacousta. She finds in this novel a paradigm of the Canadian experience - man at aodds with generally unpleasant surroundings - a pattern that pervades and dominates our entire cultural expression. By studying Canadian cultural artifacts, particularly literary ones of the twentieth centiry, she explores the Canadian 'langscape' (the set of myths through which a culture processes its encounter with nature), aiming at nothing less than the delineation of the 'prototypical Canadian' and the 'mapping' of the Canadian sense of self. She reconstructs a comprehensive image of Canadian culture, divested of its 'American' veneer, as a rational, self-consistent, seamless whole, and concludes with a brilliant analysis of the role of the artist, especially the writer, as mediator between ourselves and our world.

There is major critical intelligence at work here. McGregor presents a grand challenge to those who think they know about our literature, our art, and cultural identity to refine and re0think, possibly even change, their current views.