The Visible, the Sublime and the Sensus Communis: Kant’s Theory of Perception

این کتاب استدلال می کند که کانت نظریه ادراک را در نقد قضاوت توسعه می دهد که از آنمی توان کل پروژه خود را بازتعریف کرد. نگاه و استفاده از زیبایی شناسی به عنوان ستون فقرات آن، از زیبایی شناسی متعالی نقد اول تا نقد ذوق در نقد سوم نویسنده به ما نشان می‌دهد که چگونه کانت نقش قوه‌هایی را تبرئه می‌کند که چنین قضاوت‌هایی را که با حواس درونی مرتبط هستند، از جمله sensus communis را توجیه می‌کند. با بررسی مجدد نقش زیبایی‌شناسی در فلسفه انتقادی کانت، نیروی اجباری چرخش زیبایی‌شناختی در فلسفه مدرن آشکار می‌شود. این متن شامل روابط پیچیده هایدگر، هگل و دیدرو با کانت در این زمینه است.

این متن برای کسانی که به تأثیر کانت بر ایده آلیسم آلمانی، چرخش زیبایی‌شناختی در سنت قاره‌ای، به‌ویژه فرانکفورت علاقه‌مند هستند، تحقیقات مهمی ارائه می‌کند. مدرسه، و به طور کلی، علاقه مندان به مواجهه بین فلسفه و هنر در این زمینه تاریخی.

This book argues that Kant develops a theory of perception in the Critique of Judgment from whichone can redefine his entire project, viewing and using aesthetics as its backbone, from the transcendental aesthetic of the First Critique to the Critique of Taste in the Third. The author shows us how Kant exonerates the role of faculties that account for such judgments linked by inner senses, inclusive of sensus communis. By re-examining the role of the aesthetic within Kant's critical philosophy, the compelling force of the aesthetic turn is revealed in modern philosophy. The text includes Heidegger’s, Hegel’s and Diderot's complex relationship to Kant in this context.

This text provides important scholarship for those interested in the Kantian influence on German Idealism, the aesthetic turn in the continental tradition, especially the Frankfurt school, and more generally, those interested in the encounter between philosophy and art in this historical context.