The Virtues of Poetry

نگاهی روشنگر به بسیاری از اشکال برتری اساسی شعر توسط جیمز لونگنباخ، نویسنده ای با "گوشی ظریف و مطمئن مانند هر شاعر آمریکایی که اکنون می نویسد" (جان کوته)

\"این کتاب برخی از فضیلت‌هایی را که شعر بعدی می‌خواهد ارائه می‌کند: جسارت، تغییر، فشرده‌سازی، اتساع، شک، افراط، اجتناب‌ناپذیری، صمیمیت. دیگر بودن، خاص بودن، خویشتن داری، خجالتی بودن، غافلگیری، و دنیاپرستی واژه فضیلت از لاتین و از طریق فرانسوی قدیم به انگلیسی آمده است، و در حالی که ارزش اخلاقی پیدا کرده است، این کلمه در اولین کاربردهای خود اشاره به جادویی یا ماورایی دارد. قدرت، قدرتی که ممکن است توسط هر ماده یا عمل خاصی تجسم یابد. من به رذیلت ها توجهی ندارم. تجسم فضایل شعر فراوان است، و تنها ارادت ما به تاریخ طولانی تعالی به ما اجازه می دهد آنها را بشناسیم.\" -از پیشگفتار جیمز لونگنباخ

فضیلت های شعر بسیار باشکوه است. و در نهایت اثری متحرک از دوازده مقاله به هم پیوسته، که هرکدام شیوه ای را که در آن یک برتری خاص در شعر اجرا می شود، توصیف می کند. لانگنباخ اشعاری از شکسپیر، دان، بلیک، کیتس، دیکنسون، ییتس، پاوند، اسقف، و اشبری (از جمله دیگران) را از نزدیک می خواند، گاهی به بررسی راه هایی می پردازد که این نویسندگان مواد زندگی خود را به هنر تبدیل کردند و همیشه تأکید می کند که مفاهیم برتری که ما از هنر می‌گیریم سیال هستند و هرگز ثابت نیستند. تحریک آمیز، خنده دار، و زیرک، فضیلت های شعر برای خوانندگان، معلمان، و نویسندگان ضروری است. لانگنباخ به ما یادآوری می‌کند که شعر به روش‌های دقیق معنا را ارائه می‌کند و از طریق دقت آن است که ما فضیلت‌های ماندگار این هنر را تجربه می‌کنیم.

An illuminating look at the many forms of poetry's essential excellence by James Longenbach, a writer with "an ear as subtle and assured as any American poet now writing" (John Koethe)

"This book proposes some of the virtues to which the next poem might aspire: boldness, change, compression, dilation, doubt, excess, inevitability, intimacy, otherness, particularity, restraint, shyness, surprise, and worldliness. The word ‘virtue' came to English from Latin, via Old French, and while it has acquired a moral valence, the word in its earliest uses gestured toward a magical or transcendental power, a power that might be embodied by any particular substance or act. With vices I am not concerned. Unlike the short-term history of taste, which is fueled by reprimand or correction, the history of art moves from achievement to achievement. Contemporary embodiments of poetry's virtues abound, and only our devotion to a long history of excellence allows us to recognize them." –from James Longenbach's preface

The Virtues of Poetry is a resplendent and ultimately moving work of twelve interconnected essays, each of which describes the way in which a particular excellence is enacted in poetry. Longenbach closely reads poems by Shakespeare, Donne, Blake, Keats, Dickinson, Yeats, Pound, Bishop, and Ashbery (among others), sometimes exploring the ways in which these writers transmuted the material of their lives into art, and always emphasizing that the notions of excellence we derive from art are fluid, never fixed. Provocative, funny, and astute, The Virtues of Poetry is indispensable for readers, teachers, and writers. Longenbach reminds us that poetry delivers meaning in exacting ways, and that it is through its precision that we experience this art's lasting virtues.