The virtues of abandon : an anti-individualist history of the French Enlightenment

فرانسه در قرن هجدهم با کالاهای جدید و ایده های جدید درخشید، اما در عین حال غرق شد. در تالارهای ورسای، خیابان‌های پاریس، و روح خود روشنگری، مبارزه‌ای سرسختانه بر سر مسئله مالکیت - دارایی، موقعیت و حتی شخصیت در جریان بود. کسانی که از مالکیت انسان از کالاهای مادی، معنوی و وجودی دفاع می کردند، با تهاجمات پی در پی عرفای رادیکال مسیحی، ماتریالیست های فلسفی و انقلابیون سیاسی مواجه شدند. این کتاب اهداف و فعالیت‌های این سه گروه ظاهراً متفاوت و جریان ضد فردگرایی را که در سراسر دوره الهیات، فلسفه و سیاست نفوذ کرده بود، نشان می‌دهد.

برانگیخته شده از میل به رها کردن خود، انسان و زنان به دنبال راه های جدیدی برای ارتباط با خدا، طبیعت و ملت بودند. آنها به فرقه‌های عرفانی غیرقانونی ملحق شدند که درگیر آیین‌های مرگ فیزیکی و جواز جنسی بودند، خودکشی کردند در هجوم جبرگرایی ماتریالیستی، معجون می‌نوشیدند تا رویاهای تغییردهنده آگاهی را القا کنند، علیه اثرات تحقیرآمیز مصرف بی‌بند و بار سرزنش می‌کردند، و در نهایت از منشور فئودالی دست کشیدند. برای قرن ها وجود اجتماعی خود را تعریف کرده بودند. شکست انفجاری انقلاب فرانسه بود که طی آن خدا و پادشاه از تاج و تخت خود ساقط شدند.

ما به روشنگری فرانسه به رسمیت شناختن رسمی فردگرایی خودمختار و انقلاب را با درج حقوق افراد در قانون می‌دانیم. با این حال، این کتاب ادعا می‌کند که این حقوق به همان اندازه که از فراخوان‌ها برای از خود گذشتگی خشونت‌آمیز ناشی می‌شود، به‌عنوان تلاش فردی برای خوشبختی. فضائل رها کردن که زیربنای مذهبی روشنگری را حتی در اشکال ماتریالیستی و الحادی آن آشکار می کند، تاریخ اصیل و متهورانه فرانسه قرن هجدهم را ارائه می دهد.

France in the eighteenth century glittered, but also seethed, with new goods and new ideas. In the halls of Versailles, the streets of Paris, and the soul of the Enlightenment itself, a vitriolic struggle was being waged over the question of ownership—of property, of position, even of personhood. Those who championed man's possession of material, spiritual, and existential goods faced the successive assaults of radical Christian mystics, philosophical materialists, and political revolutionaries. This book traces the aims and activities of these three seemingly disparate groups, and the current of anti-individualism that permeated theology, philosophy, and politics throughout the period.

Fired by the desire to abandon the self, men and women sought new ways to relate to God, nature, and nation. They joined illicit mystic cults that engaged in rituals of physical mortification and sexual license, committed suicides in the throes of materialist fatalism, drank potions to induce consciousness-altering dreams, railed against the degrading effects of unfettered consumption, and ultimately renounced the feudal privileges that had for centuries defined their social existence. The explosive denouement was the French Revolution, during which God and king were toppled from their thrones.

We credit the French Enlightenment with the formal recognition of autonomous individualism, and the Revolution with inscribing the individual's rights into law. This book contends, however, that these rights arose as much out of calls for violent self-sacrifice as for the individual pursuit of happiness. Revealing the religious underpinnings of the Enlightenment even in its materialist, atheistic forms, The Virtues of Abandon offers an original, audacious history of eighteenth-century France.