The Victorian Ghost Story and Theology: From Le Fanu to James

این کتاب استدلال می‌کند که الهیات برای درک داستان ارواح ادبی نقش اساسی دارد. داستان‌های ارواح ویکتوریایی به طور سنتی در زمینه ادم گرایی خوانده می‌شوند - به عنوان داستان‌هایی که جامعه‌ای را نشان می‌دهند که با ارتدکس مسیحی در دنیای جدید «روشن‌اندیش» مبارزه می‌کند. با این حال، این کتاب از ایده‌های الهیاتی از سنت آگوستین تا متکلمان مدرن استفاده می‌کند تا سفری الهیاتی را که قهرمانان چنین داستان‌هایی انجام داده‌اند شناسایی کند و هر مرحله از این سفر را از طریق داستان‌های کوتاهی که بررسی می‌کند، ترسیم می‌کند. همچنین نظریه‌ای از مشارکت خواننده را پیشنهاد می‌کند که فضایی تخیلی ایجاد می‌کند که در آن معرفت‌شناسی مدرن معلق است. این کتاب کار چهار نویسنده اصلی داستان ماوراء طبیعی را مورد بررسی قرار می دهد: آرتور ماخن، ام آر جیمز، شریدان لو فانو و هنری جیمز.

This book argues that theology is central to an understanding of the literary ghost story. Victorian ghost stories have traditionally been read in the context of agnosticism – as stories which reveal a society struggling with Christian orthodoxy in a new ‘Enlightened’ world. This book, however, uses theological ideas from St Augustine through to modern theologians to identify a theological journey taken by the protagonists of such stories, and charts each stage of this journey through the short stories it examines. It also proposes a theory of reader participation which creates an imaginary space in which modern epistemology is suspended. The book studies the work of four major authors of the supernatural tale: Arthur Machen, M.R. James, Sheridan Le Fanu and Henry James.