The vegetarian myth

بخشی از خاطرات، آغازگر تغذیه و مانیفست سیاسی، این بررسی بحث‌برانگیز تاریخ مخرب کشاورزی را افشا می‌کند - باعث ویرانی دشت‌ها و جنگل‌ها، منقرض شدن گونه‌های بی‌شماری، تغییر آب و هوا، و تخریب خاک سطحی - و ادعا می‌کند که، در برای نجات سیاره، غذا باید از درون جوامع زنده تامین شود. برای اینکه این اتفاق بیفتد، استدلال از خوردن محلی و پایدار حمایت می‌کند و کسانی را که دارای منابع هستند تشویق می‌کند تا غذای خود را پرورش دهند. با بررسی بیشتر این سوال که از منظر سلامت انسان و محیط زیست چه بخوریم، این حساب فراتر از انتخاب های بهداشتی است و مسائل اخلاقی بالقوه ناشی از خوردن یا نخوردن حیوانات را مورد بحث قرار می دهد. این اکتشاف منحصربه‌فرد از طریق روایت عمیق شخصی شخصی که به مدت 20 سال گیاه‌خواری کرده است، جایگزین‌های کشاورزی صنعتی را نیز مورد بحث قرار می‌دهد، خطرات رژیم گیاهخواری را آشکار می‌کند و توضیح می‌دهد که چرا حیوانات به مزارع سالم زیست‌محیطی تعلق دارند.

Part memoir, nutritional primer, and political manifesto, this controversial examination exposes the destructive history of agriculture—causing the devastation of prairies and forests, driving countless species extinct, altering the climate, and destroying the topsoil—and asserts that, in order to save the planet, food must come from within living communities. In order for this to happen, the argument champions eating locally and sustainably and encourages those with the resources to grow their own food. Further examining the question of what to eat from the perspective of both human and environmental health, the account goes beyond health choices and discusses potential moral issues from eating—or not eating—animals. Through the deeply personal narrative of someone who practiced veganism for 20 years, this unique exploration also discusses alternatives to industrial farming, reveals the risks of a vegan diet, and explains why animals belong on ecologically sound farms.