The United Nations and the Politics of Selective Humanitarian Intervention

این کتاب اولین توضیح کامل از سیاست سازمان ملل در مورد مداخله انتخابی بشردوستانه را ارائه می دهد. در طول 20 سال گذشته، سازمان ملل متحد تحریم‌های اقتصادی اعمال کرده، عملیات‌های حفظ صلح را مستقر کرده، و حتی مداخله نظامی در سومالی، بوسنی یا لیبی انجام داده یا مجوز داده است. با این حال، چنین اقداماتی در موارد مشابه دیگر مانند کلمبیا، میانمار، دارفور یا اخیراً در سوریه انجام نشد. چه عواملی باعث واکنش گزینشی سازمان ملل به بحران‌های بشردوستانه می‌شود و مکانیسمی که تصمیم‌های مداخله‌ای سازمان ملل را هدایت یا مسدود می‌کند چیست؟ با ترکیب تجزیه و تحلیل مجموعه فازی واکنش سازمان ملل به بیش از 30 بحران بشردوستانه با تجزیه و تحلیل مطالعه موردی عمیق از (غیر) اقدام سازمان ملل در بوسنی و دارفور، و همچنین در آخرین بحران‌ها در ساحل عاج، لیبی و سوریه، این جلد به دنبال پاسخ به این سؤالات است.

This book offers the first book-length explanation of the UN’s politics of selective humanitarian intervention. Over the past 20 years the United Nations has imposed economic sanctions, deployed peacekeeping operations, and even conducted or authorized military intervention in Somalia, Bosnia, or Libya. Yet no such measures were taken in other similar cases such as Colombia, Myanmar, Darfur—or more recently—Syria. What factors account for the UN’s selective response to humanitarian crises and what are the mechanism that drive—or block—UN intervention decisions? By combining fuzzy-set analysis of the UN’s response to more than 30 humanitarian crises with in depth-case study analysis of UN (in)action in Bosnia and Darfur, as well as in the most recent crises in Côte d’Ivoire, Libya and Syria, this volume seeks to answer these questions.