The UN Security Council Members' Responsibility to Protect: A Legal Analysis

این کتاب هسته سخت حقوقی، در صورت وجود، مفهوم "مسئولیت حفاظت (R2P)" را با توجه به تعهد به اقدام جمعی از طریق شورای امنیت سازمان ملل بررسی می کند. این موضوع به این سوال می پردازد که آیا حقوق بین الملل عمومی وظیفه ای را برای اعضای شورای امنیت تعیین می کند که به طور جمعی اقدامات لازم را برای جلوگیری از جنایات (نسل کشی، جنایات علیه بشریت، جنایات جنگی و پاکسازی قومی) انجام دهند. برای این منظور، تفسیری از مفاد کنوانسیون‌های چند جانبه، مانند تعهد به جلوگیری از نسل‌کشی در ماده 1 کنوانسیون نسل‌کشی و تعهد برای اطمینان از احترام به کنوانسیون‌های ژنو در ماده 1 مشترک کنوانسیون‌های 1949 ژنو، ارائه می‌کند. چارچوب منشور ملل متحد برای اقدام شورای امنیت، و بررسی می‌کند که آیا به رسمیت شناختن مسئولیت بین‌المللی برای حفاظت موجب ظهور هنجار جدیدی برای حقوق بین‌الملل عمومی شده است یا خیر.

This book examines the hard legal core, if any, of the “Responsibility to Protect (R2P)” concept with regard to the commitment to take collective action through the UN Security Council. It addresses the question of whether public international law establishes a duty on the part of the individual Security Council members to collectively take the necessary action to prevent atrocities (genocide, crimes against humanity, war crimes and ethnic cleansing). To this end, it offers an interpretation of provisions in multilateral conventions, such as the undertaking to prevent genocide in Article 1 of the Genocide Convention and the undertaking to ensure respect for the Geneva Conventions in common Article 1 of the 1949 Geneva Conventions, analyses the UN Charter framework for Security Council action, and explores whether the recognition of the international responsibility to protect has prompted the emergence of a new norm for general international law.