The Un-Polish Poland, 1989 and the Illusion of Regained Historical Continuity

این کتاب در مورد تداوم و ناپیوستگی های تاریخی بین کشورهای مشترک المنافع لهستان-لیتوانی، لهستان بین جنگ، جمهوری خلق لهستان و لهستان معاصر بحث می کند. سال 1989 به عنوان نقطه گسست آشکاری در نظر گرفته می‌شود که به لهستانی‌ها و کشورشان این امکان را می‌دهد تا «تداوم تاریخی طبیعی» را با «جمهوری دوم» دوباره به دست آورند، همانطور که معمولاً در روایت اصلی ملی لهستانی از لهستان بین‌جنگ یاد می‌شود. در این الگوی تفکر درباره گذشته، لهستان-لیتوانی (امروزه تقریباً با بلاروس، لتونی، لیتوانی، لهستان، منطقه کالینینگراد روسیه و اوکراین همخوانی دارد) به عنوان "جمهوری اول" در نظر گرفته می شود. اما، علی رغم این "سیاست حافظه" (Geschichtspolitik) – با توجه به مرزها، نهادها، قانون، زبان، یا ساختار قومی و اجتماعی خود – لهستان کنونی، در حقیقت، جانشین مستقیم و ادامه لهستان کمونیستی است. از قضا، لهستان امروزی، در تمام جنبه های ذکر شده، با جمهوری های اول و دوم بسیار متفاوت است. بنابراین، لهستان معاصر کاملاً غیر-لهستانی است، در واقع، از منظر لهستانی به عنوان تداوم تاریخی (یعنی حقوقی، اجتماعی، فرهنگی، قومی و سیاسی) لهستان-لیتوانی و لهستان بین جنگ تعریف شده است. .

This book discusses historical continuities and discontinuities between the Polish-Lithuanian Commonwealth, interwar Poland, the Polish People’s Republic, and contemporary Poland. The year 1989 is seen as a clear point-break that allowed the Poles and their country to regain a ‘natural historical continuity’ with the ‘Second Republic,’ as interwar Poland is commonly referred to in the current Polish national master narrative. In this pattern of thinking about the past, Poland-Lithuania (nowadays roughly coterminous with Belarus, Latvia, Lithuania, Poland, Russia’s Kaliningrad Region and Ukraine) is seen as the ‘First Republic.’ However, in spite of this ‘politics of memory’ (Geschichtspolitik) – regarding its borders, institutions, law, language, or ethnic and social makeup – present-day Poland, in reality, is the direct successor to and the continuation of communist Poland. Ironically, today’s Poland is very different, in all the aforementioned aspects, from the First and Second Republics. Hence, contemporary Poland is quite un-Polish, indeed, from the perspective of Polishness defined as a historical (that is, legal, social, cultural, ethnic and political) continuity of Poland-Lithuania and interwar Poland.