The Tupac Amaru Rebellion

بزرگترین شورش در تاریخ امپراتوری آمریکایی اسپانیا - درگیری از نظر قلمرو و جان پرهزینه‌تر از انقلاب آمریکای معاصر - به عنوان یک شورش محلی علیه مقامات استعماری در سال 1780 آغاز شد. به عنوان یک جمع‌آورنده رسمی خراج برای خوزه گابریل کندورکانکی، ولیعهد امپراتوری، از نزدیک متوجه شده بود که حکومت ظالمانه اسپانیا برای جمعیت سرخپوست پرو چه معنایی دارد. او با برگزیدن نام سلطنتی اینکا، توپاک آمارو، وقایعی را به راه انداخت که او را به نمادین ترین چهره انقلابی آمریکای لاتین تبدیل کرد.

اهداف سیاسی توپاک آمارو در ابتدا ساده بود. او مدعی شد که از طرف پادشاه اسپانیا عمل می کند، اسپانیایی های فاسد را اخراج می کند و مالیات های سنگین را لغو می کند. اما این شورش به طور فزاینده ای خونین شد که در سراسر پرو و ​​بخش هایی از بولیوی، شیلی و آرژانتین امروزی گسترش یافت. در اواخر سال 1780، توپاک آمارو، همسرش میکائلا باستیداس و پیروانشان اسپانیایی ها را در نبردهای متعدد شکست دادند و کنترل قلمرو وسیعی را به دست آوردند. هنگامی که شورش در دهکده‌های هندی برای جذب نیرو و سرنگونی corregidors اسپانیایی درگرفت، شایعاتی مبنی بر بازگشت اینکاها برای بازپس گیری پادشاهی خود منتشر شد.

چارلز واکر خوانندگان را در کمپین های چریکی شورش، جنگ تبلیغاتی و اقدامات وحشیانه انتقام غرق می کند. او اهمیت باستیداس - استراتژیست کلیدی - را برجسته می کند و نقش کلیسای کاتولیک را در نابودی قیام مجددا ارزیابی می کند. شورش توپاک آماروبررسی می‌کند که چرا شورشی که به عنوان اتحاد چندطبقه‌ای علیه غاصبان اروپایی‌تبار آغاز شد، به یک جنگ باطل کاست انحطاط یافت - و میراثی از خود بر جای گذاشت که امروزه همچنان بر سیاست آمریکای جنوبی تأثیر می گذارد.

The largest rebellion in the history of Spain's American empire--a conflict greater in territory and costlier in lives than the contemporaneous American Revolution--began as a local revolt against colonial authorities in 1780. As an official collector of tribute for the imperial crown, José Gabriel Condorcanqui had seen firsthand what oppressive Spanish rule meant for Peru's Indian population. Adopting the Inca royal name Tupac Amaru, he set events in motion that would transform him into Latin America's most iconic revolutionary figure.

Tupac Amaru's political aims were modest at first. He claimed to act on the Spanish king's behalf, expelling corrupt Spaniards and abolishing onerous taxes. But the rebellion became increasingly bloody as it spread throughout Peru and into parts of modern-day Bolivia, Chile, and Argentina. By late 1780, Tupac Amaru, his wife Micaela Bastidas, and their followers had defeated the Spanish in numerous battles and gained control over a vast territory. As the rebellion swept through Indian villages to gain recruits and overthrow the Spanish corregidors, rumors spread that the Incas had returned to reclaim their kingdom.

Charles Walker immerses readers in the rebellion's guerrilla campaigns, propaganda war, and brutal acts of retribution. He highlights the importance of Bastidas--the key strategist--and reassesses the role of the Catholic Church in the uprising's demise. The Tupac Amaru Rebellion examines why a revolt that began as a multiclass alliance against European-born usurpers degenerated into a vicious caste war--and left a legacy that continues to influence South American politics today.