The Third Option for the South China Sea: The Political Economy of Regional Conflict and Cooperation

این Palgrave Pivot از یک مدل ساده از نظریه بازی برای توضیح رفتار کشورهایی که در مورد مالکیت منابع و جزایر کوچک در دریای چین جنوبی اختلاف نظر دارند، استفاده می‌کند. این استدلال می کند که دگرگونی سریع اقتصاد منطقه - ظهور آسیای کارخانه ای - به رسمیت شناخته نمی شود، و کشورها را به سمت فرصت هایی فراتر از آنچه که تصویر منطقی از هزینه ها و منافع نشان می دهد، سوق می دهد. همکاری اقتصادی منطقه ای ممکن است جایگزین مناسبی برای درگیری های کنونی باشد. با این حال، تجربه متنوع ابتکارات منطقه‌ای در آسیای جنوب شرقی این نکته هشداردهنده را ارائه می‌دهد که در حالی که پتانسیل توسعه صلح‌آمیز دریای چین جنوبی وجود دارد، چالش‌های مهمی برای ساختار برنامه‌های موفق وجود دارد.

This Palgrave Pivot uses a simple model from game theory to explain the behavior of countries disputing ownership of resources and of small islands in the South China Sea. It argues that the rapid transformation of the region's economy - the rise of Factory Asia – is not being acknowledged, leading countries to take chances beyond what a rational picture of costs and benefits would suggest. Regional economic cooperation may be a viable alternative to the present conflicts. However, the varied experience of regional initiatives in Southeast Asia provides a cautionary note that, while there is the potential for peaceful development of the South China Sea, there are significant challenges to structuring successful programs.