The Tendency towards Regionalization in International Trade 1928–1956

مطالعه پروفسور اریک توربک که در اینجا منتشر شده است، ادامه کار تجربی انجام شده توسط فولکه هیلگردت برای جامعه ملل است. این مطالعه تجارت و پرداخت های واقعی است که به سختی از داده های آماری گسترده منتشر شده توسط دولت های ملی و موسسات بین المللی به دست می آید. گردآوری، تجزیه و تحلیل و تفسیر این انبوه از داده‌ها شامل بسیاری از صنایع بیمار می‌شد، اما در فرآیند بررسی جزئیات، درک درست‌تری از ساختار پیچیده تجارت جهانی به دست آمد که از هر راه دیگری می‌توان به دست آورد. البته تجارت تقریباً همیشه دو طرفه است. هنگامی که کالاها دوباره صادر می شوند، در بیشتر موارد، از نو ساخته می شوند و به ابزارهای اساسی جدید تبدیل می شوند. آنچه در یک نظام تجارت بین المللی چندجانبه یا دوجانبه یا منطقه ای است روش پرداخت است. توجیه چندجانبه گرایی فرصتی است که برای کشورها فراهم می کند تا متخصص شوند، به طوری که یک کشور ممکن است از ارز حاصل از صادرات خود برای خرید واردات از کشور ثالث استفاده کند. در واقع این بیانیه از نظر کشورها واقعیت های نهایی را مبهم می کند. در یک سیستم چندجانبه آزاد، این افراد هستند که وارد و صادر می کنند. زمانی که آنها می توانند آزادانه ارزهای به دست آمده یا مورد نیاز برای معاملات خود را بخرند و بفروشند، پرداخت ها چند جانبه است و شبکه تجارت به طور گسترده در سراسر مرزهای سیاسی گسترش می یابد. آنچه آقای توربک نشان می‌دهد این است که کنترل‌های سیاسی پرداخت‌ها، تجارت بیشتری را در کانال‌های محدود محدود کرده است.

Professor Erik Thorbecke's study, here published, continues the empirical work undertaken by Folke Hilgerdt for the League of Nations. It is a study of actual trade and payments derived laboriously from the voluminous statistical data published by national governments and international institutions. The col­ lection, analysis and interpretation of this mass of data involved much patient industry, but in the process of brooding over the detail a truer understanding of the complex structure of world trade was gained than could be achieved in any other way. Trade of course is nearly always bilateral. When goods are re-exported they are, for the most part, refashioned and changed into essentially new utilities. What is multilateral or bilateral or regional in a system of international trade is the method of payment. The justification for multilateralism is the opportunity it affords for countries to specialize, so that one country may use the foreign exchange earned by its exports to buy imports from a third country. Indeed this statement in terms of countries obscures the ultimate realities. In a free multilateral system it is individuals who import and export. When they can freely buy and sell the foreign exchange acquired or required for their transactions, payments are multilateral and the network of trade extends widely across political boundaries. What Mr. Thorbecke shows is that political controls of pay­ ments have confined more trade within restricted channels.