The Syntax of Adjectives: A Comparative Study

تحلیل جدیدی از صفت‌ها، که توسط شواهد مقایسه‌ای پشتیبانی می‌شود.

در Syntax of Adjectives، Guglielmo Cinque شواهد متقابل زبانی ارائه می‌کند که صفت‌ها دو منبع دارند Cinque با استدلال بر ضد دیدگاه استاندارد، و بازنگری در تحلیل قبلی خود، پیشنهاد می‌کند که صفت‌ها یا به‌عنوان تعدیل‌کننده‌های «قید» به اسم یا به‌عنوان محمول‌های نسبی کاهش‌یافته وارد فاز اسمی می‌شوند. برخی از شواهد او از مقایسه سیستماتیک بین زبان های رومی و ژرمنی به دست می آید. این دو خانواده زبانی با توجه به موقعیت متعارف صفت‌ها، که در آلمانی پیش اسمی و در زبان عاشقانه هر دو پیش اسمی و پساسمی است، متفاوت هستند. Cinque نشان می‌دهد که یک تحلیل ساده N(un)-raising با مشکلاتی مواجه می‌شود که یکی از اصلی‌ترین آنها ناتوانی آن در بیان یک تعمیم اساسی حاکم بر تفسیر صفت‌های پیش و پس اسمی در دو خانواده زبانی است. Cinque استدلال می‌کند که N-raising باید به نفع XP-raising کنار گذاشته شود - نتیجه‌ای که توسط شواهدی از خانواده‌های زبانی دیگر نیز پشتیبانی می‌شود. پس از توسعه این چارچوب برای تجزیه و تحلیل نحو صفت ها، Cinque آن را برای نحو صفت های انگلیسی و ایتالیایی اعمال می کند. یک ضمیمه بحث مختصری از زبان های دیگر ارائه می دهد که به نظر می رسد آشکارا بین دو منبع صفت تمایز قائل شوند.

A new analysis of adjectives, supported by comparative evidence.

In The Syntax of Adjectives, Guglielmo Cinque offers cross-linguistic evidence that adjectives have two sources. Arguing against the standard view, and reconsidering his own earlier analysis, Cinque proposes that adjectives enter the nominal phase either as "adverbial" modifiers to the noun or as predicates of reduced relative clauses. Some of his evidence comes from a systematic comparison between Romance and Germanic languages. These two language families differ with respect to the canonical position taken by adjectives, which is prenominal in Germanic and both pre- and postnominal in Romance. Cinque shows that a simple N(oun)-raising analysis encounters a number of problems, the primary one of which is its inability to express a fundamental generalization governing the interpretation of pre- and postnominal adjectives in the two language families. Cinque argues that N-raising as such should be abandoned in favor of XP-raising--a conclusion also supported by evidence from other language families. After developing this framework for analyzing the syntax of adjectives, Cinque applies it to the syntax of English and Italian adjectives. An appendix offers a brief discussion of other languages that appear to distinguish overtly between the two sources of adjectives.