The Stricken Peacock: Anglo-Burmese Relations 1752–1948

من حکم متفق القول مورخین بریتانیایی و آمریکایی مبنی بر اینکه پادشاهان برمه بربرهای متکبر و مطلقاً بدون دانش دیپلماسی و دیپلماسی بودند، بود که اقدامات احمقانه آنها انگلیسی ها را مجبور به الحاق کشور کرد. اگرچه در سال 1962 توسط خانم دوروتی وودمن در اثر درخشانش The Making 01 Burma، این یکصدا شکسته شد، اما همچنان حکم اکثریت باقی مانده و حتی مجدداً تأیید شده است. آقای E. C. V. Foucar که حکم خود را در سال 1944 در کتاب They Reigned in Mandalay بیان کرد، آن را در سال 1963 در Mandalay the Golden تأیید کرد. پروفسور جان اف. کادی که در سال 1960 در کتاب «تاریخ 01 برمه مدرن» کاملاً با این حکم موافق بود، در اثر اخیر منتشر شده خود در جنوب شرق آسیا: fts Historical Development نظر خود را تنها با توجه به جنگ دوم انگلیس و برمه تغییر داده است. این حکم یک قسمت اول است، زیرا هیچ توجهی به دیدگاه برمه یا منابع تاریخ برمه نشده است. علاوه بر این، بر اساس شواهد نادرست و جعلی به دست آمد. بریتانیایی ها در طول دوره 1824-1886 سه جنگ علیه برمه ها انجام دادند. برای جنگ اول، هم بریتانیایی ها و هم برمه ای ها باید تقصیر را به اشتراک بگذارند، و به دلیل اختلاف زیاد در تسلیحات، این یک جنگ بود اما پس از به دست آوردن دو نفر از سه جنگ عادلانه دریایی برمه.

I t was the unanimous verdict of British and American historians that the Kings of Burma were arrogant barbarians, absolutely without any knowledge of diplomacy and diplomatie practice, whose foolish actions forced the British to annex the countr)'. Although the una­ nimity was broken in 1962 by Miss Dorothy Woodman in her brilliant work The Making 01 Burma, it still remains the majority verdict, and has even been re-affirmed. Mr. E. C. V. Foucar, who expressed his verdict in 1944 in They Reigned in Mandalay, confirmed it in 1963 in Mandalay the Golden. Professor John F. Cady, who fuHy agreed with the verdict in 1960 in A History 01 Modern Burma, has modified his opinion only with regard to the Second Anglo-Burmese War, in his recendy published work South-East Asia: fts Historical Development. The verdict is an ex parte one, because no consideration was given to the Burmese point ofview or to the Burmese sources ofhistory. More­ over, it was arrived at on false and fraudulent evidence. The British fought three wars against the Burmese during the period 1824-1886. For the First war, both the British and the Burmese must share the blame, and exeept for the great disparity in arms, it was a But after gaining two out of the three Burmese maritime fair fight.