دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: First Edition
نویسندگان: Terry Hunt. Carl Lipo
سری:
ISBN (شابک) : 1439150311, 9781439150313
ناشر: Free Press
سال نشر: 2011
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب مجسمه هایی که قدم زدند: گشودن رمز و راز جزیره ایستر: اقیانوسیه، استرالیا و اقیانوسیه، تاریخ، جهان، تمدن و فرهنگ، اکتشافات و اکتشافات، یهودیان، مذهبی، بردهداری و رهایی، زنان در تاریخ، تاریخ، مرجع، سالنامهها و سالنامهها، اطلسها و نقشهها، فهرست شغلها و فهرستهای شغلی لغت نامه ها و اصطلاحنامه ها، دایره المعارف ها و راهنماهای موضوعی، انگلیسی به عنوان زبان دوم، آداب معاشرت، مطالعه و مرجع زبان خارجی، تبارشناسی، نقل قول ها، بقا و آمادگی اضطراری، آمادگی آزمون، واژه ها، زبان و گرامر، نگارش، تحقیق و ص
در صورت تبدیل فایل کتاب The Statues that Walked: Unraveling the Mystery of Easter Island به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مجسمه هایی که قدم زدند: گشودن رمز و راز جزیره ایستر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
تتندیس های تاریخی جزیره ایستر، چه بسیار باشکوه و
چه بسیار متروک، که در ردیف های باشکوه خود بر فراز مناظر بایر
جزیره خیره می شوند، از آن زمان تاکنون منشا رازهای بزرگی بوده
اند. این جزیره برای اولین بار توسط اروپایی ها در یکشنبه عید پاک
سال 1722 کشف شد. مردم باستانی که در این قطعه کوچک از زمین،
دورافتاده ترین جزیره در گستره وسیع جزایر اقیانوس آرام ساکن
بودند، چگونه می توانستند چنین آثار تاریخی بسازند؟ چنین تعداد
شگفت انگیزی از مجسمه های عظیم در هیچ کجای اقیانوس آرام یافت نمی
شود. چگونه اهالی جزیره می توانستند این همه یکپارچه چند تنی را
از معدن سنگی که در آن حک شده بودند، به پست های خود در امتداد خط
ساحلی منتقل کنند؟ و از همه جالبتر و آزاردهندهتر، اگر زمانی
این جزیره دارای فرهنگی توسعهیافته و پیچیده بود که چنین بناهای
شگفتانگیزی را تولید کند، چه اتفاقی برای آن فرهنگ افتاد؟ چرا
اروپاییها با یک سرزمین بایر کم جمعیت مواجه شدند؟
روایتهای غالب تاریخ جزیره، داستانی از ویرانگری خودساخته را
روایت میکند: یک مورد آشکار از خودکشی زیستمحیطی. این جزیره تحت
تسلط حاکمان قدرتمندی بود که آیین مجسمه سازی را تبلیغ می کردند،
مردم جزیره را تحت کنترل خود قرار می دادند و محیط زیست را به طرز
هولناکی تخریب می کردند، جنگل خرمایی سرسبز را که زمانی جزیره را
پوشانده بودند، بریدند تا ابزارهایی برای جابجایی بیشتر و بیشتر
بسازند. مجسمه های بیشتر، که بزرگتر و بزرگتر شدند. از آنجایی که
جمعیت به منظور حفظ کیش مجسمه، رشد بسیار فراتر از ظرفیت کشاورزی
جزیره، افزایش یافت، یک چرخه معیوب جنگ بین گروههای مخالف آغاز
شد و فرهنگ در نهایت دچار یک فروپاشی چشمگیر شد.
زمانی که تری هانت و کارل لیپو در سال 2001 شروع به انجام مطالعات
باستان شناسی در جزیره کردند، کاملاً انتظار داشتند که شواهدی
برای تأیید این گزارش ها پیدا کنند. در عوض، مکاشفه پس از وحی
حقیقت بسیار متفاوتی را آشکار کرد. در این روایت پر جنب و جوش و
جذاب از راه حل قطعی هانت و لیپو برای معمای آنچه واقعاً در جزیره
رخ داده است، آنها مجموعه شگفت انگیزی از اکتشافات باستان شناسی
که انجام داده اند و یافته های راهگشای دیگران را معرفی می کنند
که آنها را به پاسخ های جدید قانع کننده ای هدایت می کند. به گیج
کننده ترین سوالات در مورد تاریخ جزیره. آنها نشان میدهند که به
دور از تخریبکنندههای غیرمسئول زیستمحیطی، ساکنان جزیره ایستر
بهطور قابلتوجهی مبتکران محیطزیست بودند و روشهای
هوشمندانهای برای افزایش ظرفیت کشاورزی جزیره ابداع کردند. آنها
جنگل نخل را ویران نکردند و فرهنگ به خشونت وحشیانه نزول نکرد.
شاید از همه شگفتانگیزتر این باشد که ساختن و جابجایی اساسنامه
عظیم آنها مستلزم جمعیتی متورم یا مالیات بر منابع گرانبهای آنها
نبود. ساختمان مجسمه آنها در واقع جزء جدایی ناپذیر توانایی آنها
برای دستیابی به تعادل ظریف پایداری بود. به نظر می رسد که ساکنان
جزیره ایستر، سابقه ای چشمگیر از مدیریت استادانه محیط زیستی
سرشار از درس هایی را برای مقابله با چالش های محیطی دلهره آور
زمان خود به ما ارائه می دهند.
درهم شکستن خرد متعارف، مورد آهنین هانت و لیپو برای درک کاملاً
متفاوت از داستان این اسرارآمیزترین مکان، در بهترین حالت کشف
علمی است.
The monumental statues of Easter Island, both so
magisterial and so forlorn, gazing out in their imposing rows
over the island’s barren landscape, have been the source of
great mystery ever since the island was first discovered by
Europeans on Easter Sunday 1722. How could the ancient people
who inhabited this tiny speck of land, the most remote in the
vast expanse of the Pacific islands, have built such monumental
works? No such astonishing numbers of massive statues are found
anywhere else in the Pacific. How could the islanders possibly
have moved so many multi-ton monoliths from the quarry inland,
where they were carved, to their posts along the coastline? And
most intriguing and vexing of all, if the island once boasted a
culture developed and sophisticated enough to have produced
such marvelous edifices, what happened to that culture? Why was
the island the Europeans encountered a sparsely populated
wasteland?
The prevailing accounts of the island’s history tell a story of
self-inflicted devastation: a glaring case of eco-suicide. The
island was dominated by a powerful chiefdom that promulgated a
cult of statue making, exercising a ruthless hold on the
island’s people and rapaciously destroying the environment,
cutting down a lush palm forest that once blanketed the island
in order to construct contraptions for moving more and more
statues, which grew larger and larger. As the population
swelled in order to sustain the statue cult, growing well
beyond the island’s agricultural capacity, a vicious cycle of
warfare broke out between opposing groups, and the culture
ultimately suffered a dramatic collapse.
When Terry Hunt and Carl Lipo began carrying out archaeological
studies on the island in 2001, they fully expected to find
evidence supporting these accounts. Instead, revelation after
revelation uncovered a very different truth. In this lively and
fascinating account of Hunt and Lipo’s definitive solution to
the mystery of what really happened on the island, they
introduce the striking series of archaeological discoveries
they made, and the path-breaking findings of others, which led
them to compelling new answers to the most perplexing questions
about the history of the island. Far from irresponsible
environmental destroyers, they show, the Easter Islanders were
remarkably inventive environmental stewards, devising ingenious
methods to enhance the island’s agricultural capacity. They did
not devastate the palm forest, and the culture did not descend
into brutal violence. Perhaps most surprising of all, the
making and moving of their enormous statutes did not require a
bloated population or tax their precious resources; their
statue building was actually integral to their ability to
achieve a delicate balance of sustainability. The Easter
Islanders, it turns out, offer us an impressive record of
masterful environmental management rich with lessons for
confronting the daunting environmental challenges of our own
time.
Shattering the conventional wisdom, Hunt and Lipo’s ironclad
case for a radically different understanding of the story of
this most mysterious place is scientific discovery at its very
best.