The Sports Gene: Inside the Science of Extraordinary Athletic Performance

اکنون یک نیویورک تایمز پرفروش است!

در دبیرستان، به این فکر می کردم که آیا آمریکایی های جامائیکایی که باعث موفقیت تیم پیست ما شدند ممکن است چیزهای خاصی داشته باشند. ژن سرعت از جزیره کوچک آنها در کالج، با کنیایی‌ها مسابقه دادم و به این فکر می‌کردم که آیا ژن‌های استقامت ممکن است با آنها از شرق آفریقا سفر کرده باشند. در همان زمان، متوجه شدم که یک گروه تمرینی در تیم من می‌تواند متشکل از پنج مرد باشد که در کنار یکدیگر می‌دوند، روز به روز برای گام‌های بلند قدم برمی‌دارند، و با این وجود، پنج دونده کاملاً متفاوت از خود نشان می‌دهند. چطور ممکن است این اتفاق بیفتد؟

همه ما یک ورزشکار ستاره را در دبیرستان می شناختیم. همونی که اینقدر راحت جلوه اش کرد او کوارتربک شروع کننده و بازیکن کوتاه مدت بود. او نگهبان تمام ایالت و پرش ارتفاع بود. طبیعی. یا آنها بودند؟

بحث به قدمت رقابت فیزیکی است. آیا ستارگانی مانند یوسین بولت، مایکل فلپس، و سرنا ویلیامز برای تسلط بر ورزش های مربوطه خود روی زمین قرار می گیرند؟ یا اینکه آنها صرفاً افراد عادی هستند که از طریق نیروی محض اراده و آموزش وسواسی بر محدودیت های بیولوژیکی خود غلبه کرده اند؟
حقیقت بسیار آشفته تر از دوگانگی ساده بین طبیعت و پرورش است. در دهه‌ای که از تعیین توالی ژنوم انسان می‌گذرد، محققان به آرامی شروع به کشف این موضوع کردند که چگونه رابطه بین مواهب بیولوژیکی و محیط تمرینی یک رقیب بر ورزشکاری تأثیر می‌گذارد. دانشمندان ورزش به تدریج وارد عصر تحقیقات ژنتیکی مدرن شده اند.

در این کاوش بحث برانگیز و جذاب در مورد موفقیت ورزشی، نویسنده ارشد Sports Illustrated دیوید اپستاین به بحث طبیعت بزرگ در مقابل پرورش می پردازد و نشان می دهد که علم تا چه حد در حل این معمای بزرگ پیشرفت کرده است. او قانون به اصطلاح 10000 ساعته را بررسی می کند تا کشف کند که آیا تمرین دقیق و مداوم از سنین جوانی تنها راه رسیدن به برتری ورزشی است یا خیر.

در طول مسیر، اپشتین بسیاری از تصورات ما را در مورد اینکه چرا ورزشکاران برتر برتری می یابند، از بین می برد. . او نشان می‌دهد که چرا برخی از مهارت‌ها که تصور می‌کنیم ذاتی هستند، مانند واکنش‌های سریع گلوله‌ای یک ضربه توپ بیسبال یا کریکت، نیستند، و چرا ویژگی‌های دیگری که تصور می‌کنیم کاملاً داوطلبانه هستند، مانند اراده ورزشکار برای تمرین، ممکن است در واقع مهم باشند. مولفه های ژنتیکی.

این موضوع لزوماً شامل کاوش عمیق در موضوعات حساس مانند نژاد و جنسیت است. اپستاین سوالات بحث برانگیزی را بررسی می کند:

• آیا ورزشکاران سیاهپوست از نظر ژنتیکی برای تسلط بر دوی سرعت و دوی مسافتی از پیش تعیین شده اند و آیا توانایی های آنها تحت تأثیر جغرافیای آفریقا است؟
• آیا دلایل ژنتیکی برای جداسازی مردان و مردان وجود دارد. ورزشکاران زن در مسابقات؟
• آیا باید ژن های کودکان خردسال را آزمایش کنیم تا مشخص کنیم که آیا آنها برای ستاره شدن هستند یا خیر؟
• آیا آزمایش ژنتیک می تواند تعیین کند که چه کسانی در معرض آسیب، آسیب مغزی هستند، یا حتی مرگ در میدان؟

از طریق گزارش های روی زمین از زیر استوا و بالای دایره قطب شمال، مکالمات آشکار با دانشمندان برجسته و قهرمانان المپیک، و مصاحبه با ورزشکارانی که دارای جهش های ژنتیکی نادر هستند. یا ویژگی‌های فیزیکی، اپشتین ما را مجبور می‌کند تا در ماهیت ورزش‌گرایی تجدیدنظر کنیم.
 

Now a New York Times Bestseller!

In high school, I wondered whether the Jamaican Americans who made our track team so successful might carry some special speed gene from their tiny island. In college, I ran against Kenyans, and wondered whether endurance genes might have traveled with them from East Africa. At the same time, I began to notice that a training group on my team could consist of five men who run next to one another, stride for stride, day after day, and nonetheless turn out five entirely different runners. How could this be?

We all knew a star athlete in high school. The one who made it look so easy. He was the starting quarterback and shortstop; she was the all-state point guard and high-jumper. Naturals. Or were they?

The debate is as old as physical competition. Are stars like Usain Bolt, Michael Phelps, and Serena Williams genetic freaks put on Earth to dominate their respective sports? Or are they simply normal people who overcame their biological limits through sheer force of will and obsessive training?
The truth is far messier than a simple dichotomy between nature and nurture. In the decade since the sequencing of the human genome, researchers have slowly begun to uncover how the relationship between biological endowments and a competitor’s training environment affects athleticism. Sports scientists have gradually entered the era of modern genetic research.

In this controversial and engaging exploration of athletic success, Sports Illustrated senior writer David Epstein tackles the great nature vs. nurture debate and traces how far science has come in solving this great riddle. He investigates the so-called 10,000-hour rule to uncover whether rigorous and consistent practice from a young age is the only route to athletic excellence.

Along the way, Epstein dispels many of our perceptions about why top athletes excel. He shows why some skills that we assume are innate, like the bullet-fast reactions of a baseball or cricket batter, are not, and why other characteristics that we assume are entirely voluntary, like an athlete’s will to train, might in fact have important genetic components.

This subject necessarily involves digging deep into sensitive topics like race and gender. Epstein explores controversial questions such as:

• Are black athletes genetically predetermined to dominate both sprinting and distance running, and are their abilities influenced by Africa’s geography?
• Are there genetic reasons to separate male and female athletes in competition?
• Should we test the genes of young children to determine if they are destined for stardom?
• Can genetic testing determine who is at risk of injury, brain damage, or even death on the field?

Through on-the-ground reporting from below the equator and above the Arctic Circle, revealing conversations with leading scientists and Olympic champions, and interviews with athletes who have rare genetic mutations or physical traits, Epstein forces us to rethink the very nature of athleticism.