The Soul of the German Historical School: Methodological Essays on Schmoller, Weber, and Schumpeter

این جلد مجموعه ای از مقالات من در مورد گوستاو فون اشمولر (1838-1917)، ماکس وبر (1864-1920)، و جوزف آلویس شومپیتر (1883-1950) است که طی پانزده سال گذشته منتشر شده است. این سه غول فکری به طرق مختلف با مکتب اقتصاد تاریخی آلمان در ارتباط هستند. در تاریخ اقتصاد، مکتب تاریخی آلمان به عنوان یک گروه هترودوکسی از محققان اقتصادی توصیف شده است که در سراسر قرن نوزدهم در جهان آلمانی زبان شکوفا شدند. تعریف "مدرسه" همیشه مشکل ساز است. حتی اگر هسته یک ایده معین در روند پیوسته و ناپیوسته انشعاب و منشعب شدن اندیشه شناسایی می شد، باز هم می توان پیشینیان، جانشینان و همفکران آن را در جهات مختلف ردیابی کرد و موجودیت بی شکل یک مکتب را ایجاد کرد. با این حال، جای تردید نیست که اشمولر رهبر مکتب تاریخی آلمانی جوان بود، مکتبی اصیل با واقعیتی جامعه‌شناختی 1. Schmoller در واقع شخصیت برجسته مکتب تاریخی در اوج خود بود.

This volume is a collection of my essays on Gustav von Schmoller (1838– 1917), Max Weber (1864–1920), and Joseph Alois Schumpeter (1883–1950), published during the past fifteen years. These three intellectual giants are connected with the German Historical School of Economics in different ways. In the history of economics, the German Historical School has been described as a heterodox group of economic researchers who flourished in the Germ- speaking world throughout the nineteenth century. The definition of a “school” is always problematic. Even if the core of a certain idea were identified in the continuous and discontinuous process of the filiation and ramification of thought, it is still possible to trace its predecessors, successors, and sympathizers in different directions, creating an amorphous entity of a school. It is beyond question, however, that Schmoller was the leader of the younger German Historical School, the genuine school with a sociological 1 reality. Schmoller was indeed the towering figure of the Historical School at its zenith.