دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: James M. Greene
سری:
ISBN (شابک) : 9780807172711, 9780807172704
ناشر: LSU Press
سال نشر: 2020
تعداد صفحات:
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب The Soldier's Two Bodies: Military Sacrifice and Popular Sovereignty in Revolutionary War Veteran Narratives به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دو بدن سرباز: فداکاری نظامی و حاکمیت مردمی در روایتهای جانبازان انقلاب نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در The Soldier’s Two Bodies، جیمز ام. گرین به بررسی یک ژانر نادیده گرفته شده از ادبیات اولیه آمریکا - روایت کهنه سربازان جنگ انقلاب - می پردازد و نشان می دهد که به نوبه خود مفهوم قهرمانی نظامی را به عنوان منبع حاکمیت ایالات متحده ترویج و نقد می کند. روایتهای شخصی جانبازان انقلاب آمریکا نشان میدهد که سربازان در ایالات متحده از روزهای اول این کشور به دو شکل متضاد نشان داده شدهاند: به عنوان نمادهای قهرمانانه بدنه جامعه و به عنوان انسانهایی که رنجهایشان توسط کشورشان نادیده گرفته میشود. که از سال 1779 تا اواخر دهه 1850 منتشر شد، گزارشهای روایی خدمات گذشته کهنهسربازان جنگ انقلاب، مخاطبان معاصر را به رسمیت شناختند، و از خوانندگان دعوت میکردند که جنگ را بهعنوان لحظهای از خشونت که در پایهگذاری کشور اصلی است، درک کنند. با این حال، همانطور که گرین فاش میکند، این فراخوانها برای به رسمیت شناختن در عین حال تأکید میکرد که بسیاری از کهنهسربازان احساس میکردند که نادیده گرفته شدهاند و از قدرت حاکمیتی که برای ایجاد آن میجنگیدند طرد شدهاند. اگرچه چنین روایتهایی از گفتمانی نشأت میگیرد که از ناسیونالیسم متمرکز و قارهای حمایت میکند، اما با برجسته کردن کسانی که پشت سر ماندهاند، تصورات باثبات مردم متحد آمریکا را مختل میکنند. گرین چندین نمونه معروف از این ژانر را مورد بحث قرار می دهد، از جمله روایت هایی از اتان آلن، جوزف پلامب مارتین، و دبورا سامپسون، همراه با اقتباس داستانی هرمان ملویل از زندگی اسرائیل پاتر. فصلهای دیگر بر شرح اقدامات مرزی پس از جنگ متمرکز هستند، از جمله روایتهای گردآوریشده توسط هیو هنری براکنریج که نگرانیهایی را درباره خشونت پوپولیستی بیان میکند، همراه با روایتهای غریبهای مانند روایتهای آیزاک هابل و جیمز رابرتز، که بهعنوان تقلید فوقالعاده از ژانر اظهارنظر درباره سیاستهای نژادپرستانه ثبت میشوند. . گرین با توجه به پرسشهای زمینه تاریخی و ایدئولوژی سیاسی، روندی را ترسیم میکند که از طریق آن روایتهای کهنهکار استثنا، خشونت و خودمختاری را ترویج میکنند و در عین حال محدودیت، فداکاری و جمعی را تشویق میکنند. روایات کهنه سربازان جنگ انقلابی هیچ راه حل آسانی برای تصاحب زندگی کهنه سربازان در درون ناسیونالیسم نظامی و خشونت حاکمیتی ارائه نمی دهد. اما این ژانر با ارائه پارادوکس ذاتی در پیکره سرباز ایالات متحده، ملاحظاتی را در مورد چگونگی تجسم مجدد آن بازنمایی ها دعوت می کند. دو تن سرباز با جلب توجه به پارادوکسهایی که خاطره انقلاب آمریکا ارائه میکند، منشأ تاریخ پیچیدهای پیرامون نمایندگی کهنهسربازان در سیاست و فرهنگ ایالات متحده را نشان میدهد.
In The Soldier’s Two Bodies, James M. Greene investigates an overlooked genre of early American literature—the Revolutionary War veteran narrative—showing that it by turns both promotes and critiques a notion of military heroism as the source of U.S. sovereignty. Personal narratives by veterans of the American Revolution indicate that soldiers in the United States have been represented in two contrasting ways from the nation’s first days: as heroic symbols of the body politic and as human beings whose sufferings are neglected by their country. Published from 1779 through the late 1850s, narrative accounts of Revolutionary War veterans’ past service called for recognition from contemporary audiences, inviting readers to understand the war as a moment of violence central to the founding of the nation. Yet, as Greene reveals, these calls for recognition at the same time underscored how many veterans felt overlooked and excluded from the sovereign power they fought to establish. Although such narratives stem from a discourse that supports centralized, continental nationalism, they disrupt stable notions of a unified American people by highlighting those left behind. Greene discusses several well-known examples of the genre, including narratives from Ethan Allen, Joseph Plumb Martin, and Deborah Sampson, along with Herman Melville's fictional adaptation of the life of Israel Potter. Additional chapters focus on accounts of postwar frontier actions, including narratives collected by Hugh Henry Brackenridge that voice concerns over populist violence, along with stranger narratives like those of Isaac Hubbell and James Roberts, which register as fantastic imitations of the genre commenting on antebellum racial politics. With attention to questions of historical context and political ideology, Greene charts the process by which veteran narratives promote exception, violence, and autonomy, while also encouraging restraint, sacrifice, and collectivity. Revolutionary War veteran narratives offer no easy solutions to the appropriation of veterans’ lives within military nationalism and sovereign violence. But by bringing forward the paradox inherent in the figure of the U.S. soldier, the genre invites considerations of how to reimagine those representations. Drawing attention to paradoxes presented by the memory of the American Revolution, The Soldier’s Two Bodies locates the origins of a complicated history surrounding the representation of veterans in U.S. politics and culture.