The Sociology of Philosophical Knowledge

این جلد تعدادی از نویسندگانی را گرد هم می‌آورد که خود را مشارکت‌کنندگان یا مفسران منتقد حوزه جدیدی می‌دانند که اخیراً در جامعه‌شناسی دانش ظهور کرده است. این رشته جدید «جامعه شناسی دانش فلسفی» (SPK) است. البته مطالعه فیلسوفان و دانش آنها از دیدگاه های جامعه شناختی یا سیاسی پدیده ای جدید نیست. نویسندگان مارکسیست در طول قرن بیستم از چنین دیدگاه‌هایی استفاده کرده‌اند، و از دهه شصت، نویسندگان فمینیست نیز گهگاه به تحلیل جامعه‌شناختی متون فیلسوفان پرداخته‌اند. آنچه SPK را از این جامعه‌شناسی‌ها متمایز می‌کند این است که SPK درگیر یک مبارزه سیاسی نیست. در واقع، SPK به طور کلی نسبت به درستی یا نادرستی آموزه هایی که مطالعه می کند، بی طرف باقی می ماند. با انجام این کار، SPK از «برنامه قوی» در جامعه شناسی دانش علمی پیروی می کند. دیوید بلور در «ویتگنشتاین به عنوان یک متفکر محافظه‌کار» از کارل مانهایم جامعه‌شناس استفاده می‌کند تا بتواند فلسفه ویتگنشتاین را جای دهد. مانهایم بین دو سبک فکری مهم در قرن نهم تمایز قائل شد. اولی، ایدئولوژی «قانون طبیعی» با ایده‌های روشنگری و انقلاب فرانسه مرتبط بود. بر فردگرایی، پیشرفت و عقل جهانی تأکید داشت. سبک دوم تفکر «محافظه کاری» بود.

This volume brings together a number of authors that see themselves as contribu­ tors to, or critical commentators on, a new field that has recently emerged within the sociology of knowledge. This new field is 'the Sociology of Philosophical Knowledge' (SPK). Studying philosophers and their knowledge from broadly sociological or political perspectives is not, of course, a recent phenomenon. Marxist writers have used such perspectives throughout the twentieth century, and, since the sixties, feminist authors have also occasionally engaged in sociological analysis of philosophers' texts. What distinguishes SPK from these sociologies is that SPK is not engaged in a political struggle; indeed, SPK remains, in general, neutral with respect to the truth or falsity of the doctrines it studies. In doing so, SPK follows the 'strong programme' in the sociology of scientific knowledge. In 'Wittgenstein as a Conservative Thinker', David Bloor draws on the work of the sociologist Karl Mannheim in order to situate Wittgenstein's philosophy. Mannheim distinguished between two important styles of thought in the nine­ teenth century. The first, the 'natural law' ideology was associated with ideas of the Enlightenment and the French Revolution. It emphasized individualism, progress, and universal reason. The second style of thought was 'conservatism'.